Jerusalem (UK) - Jerusalem (1972, Heavy Prog Rock)
Gdy w 1966 roku trójka przyjaciół, uczniów St Probus School w Salisbury (hrabstwo Wiltshire, UK)
Paul Dean, Ray Sparrow i Chris Skelcher odkryła prawdziwą muzykę słuchając albumu Johna Mayalla And The Bluesbreakers była nią oczarowana. Były to czasy rodzącego się w UK białego bluesa, a wspaniałe zespoły i ich kapitalne płyty powstawały jak przysłowiowe grzyby po deszczu.
Szczęście (którego im nie zabraknie w dalszej części kariery) uśmiechnęło się do nich kilka miesięcy
później kiedy to 30 grudnia 1967 mieli okazję zobaczyć swoich idoli na żywo podczas występu John Mayall And The Bluesbreakres w Alexander Rooms "Alex's Disco" w Salisbury. W niedługim czasie
po koncercie postanowili założyć szkolny zespól muzyczny. Pieniądze na zakup sprzętu pochodziły
z różnych prac dorywczych. Od początku postanowili, że nie będą grać coverów lecz tylko swoje utwory. Teraz każdy wolny czas spędzali na nauce gry na instrumentach słuchając nie tylko białego bluesa rodem z UK ale także tego tradycyjnego, akustycznego z Ameryki. Po kilku miesiącach odważyli się na pierwszy publiczny występ w małej salce College Of Further Education w Salisbury
grając dla szkolnych przyjaciół i młodzieży z Niemiec z międzyszkolnej wymiany. Ku ich zdziwieniu
wszystko poszło bardzo dobrze. Po ukończeniu szkoły, Paul podjął naukę w Salisbury College of FE,
Chris kontynuował wykształcenie w Bishop Wordsworth Grammar School, a Ray zaczął prowadzić
rodzinny interes (sklep). Nowa droga życiowa nie kolidowała jednak z ich zamiłowaniem do muzyki.
Codzienne próby odbywały się w piwnicy domu Państwa Sparrow (rodzice Raya). Paul wprowadził do zespołu znajomego z College - Billa Hinde. W tym czasie z kariery muzycznej zrezygnował Chris
który doszedł do wniosku, że muzyka nie jest najważniejsza, chciał się dalej kształcić i w tym celu
podjął studia na Uniwersytecie w Cardiff. Został on zastąpiony przez Boba Cooke - kolega Billa i Paula z College. Zaprosili także do współpracy (jako wokalistę) Phila Goddard gdyż Paul chciał się
skupić na gitarze basowej bez konieczności wykonywania partii wokalnych. Pięcioosobowy zespół
przyjął nazwę Jerusalem, którą wymyślił Paul. Grupa rozpoczęła regularne koncerty (głównie małe sale, puby i kluby).Teraz wszystko zaczęło się dziać na poważnie. Zaczęli grać dla coraz większej
publiczności. Wielki wpływ na rozwój zespołu miały dwie osoby siostra Paula - Zoe Dean i jej
przyjaciel wokalista Deep Purple - Ian Gillan (późniejszy producent i mentor zespołu). Zoe (pracująca w show businessie) doprowadziła do tego, że jej znajomy Micky Dallon umieścił zespół
w Pye Studios na nagranie kilku demówek (tam powstały pierwsze wersje : "Primitive Man" i "Beyond The Grave"). Podczas trasy koncertowej Deep Purple zaprosiła do domu rodziców Iana Gillana gdzie miał okazję spotkać się z zespołem i poznać ich ambitne plany muzyczne. W niedługim czasie zobaczył ich na żywo podczas koncertu Jerusalem w Salisbury College gdzie
występowali wspólnie z Uriah Heep . Gdy ich zobaczył postanowił zaangażować się w dalszą karierę zespołu. W niedługim czasie z zespołu odszedł wokalista Phil Goddard. W odpowiedzi na ogłoszenie
w prasie muzycznej uzyskali około 40 zgłoszeń. W trakcie przesłuchań które odbyły się w Church Hall w Londynie do ostatecznej rozgrywki zakwalifikowali dwóch. Jeden miał wyjątkowy głos, drugi był naturalnym showmanem. Wybrali tego drugiego - Lynden Williams. Kariera grupy nabrała rozpędu, występy u boku Status Quo w Red Line, Leytonstone. Podpisanie kontraktu z Decca Records (chociaż wiele innych wytwórni zabiegało o nich, m.in. szef EMI Nick Mobbs - Ian Gillan
zdecydował się jednak na Decca). Za namową wytwórni przed wydaniem płyty ukazał się ich pierwszy (jedyny) singiel (zgodnie z sugestią Decca z utworem którego miało zabraknąć na płycie) -
"Kamakazi Moth" / "Frustration" (Deram, nr DM. 358, 1972, UK). W krótkim czasie nagrali swój jedyny album - "Jerusalem" (Decca, nr SDL 6, 1972, UK) zarejestrowany w Kingsway Recorders Studio w
Londynie (wcześniej było tam legendarne studio De Lane Lea Kingsway - gdzie nagrywali, m.in. Jimi Hendrix, The Beatles) którego właścicielem był producent ich płyty Ian Gillan. Album odniósł
bardzo duży sukces. W ciągu kilku pierwszych dni został sprzedany w ilości 12.000 egzemplarzy
w UK, Niemczech, Japonii, a później w innych regionach (m.in. Skandynawia, South Africa).
Co ciekawe album ten nie został oficjalnie wydany w Australii, a w US miało to miejsce dopiero w 2009 roku. W ten oto sposób powstała płyta uznawana za jedno z największych osiągnięć heavy progressive rock lat 70-tych, a "pośmiertnie" uznawana za kultową. Po takim wspaniałym debiucie i
szeregu koncertach (przed wielotysięczną widownią) na wielkich imprezach rockowych (m.in. Rock Festival we Wiedniu w towarzystwie, m.in. Deep Purple, Black Sabbath, Fleetwood Mac, Rod Stewart) w Europie - będąc prawie u szczyty członkowie zespołu podjęli decyzję o rozwiązaniu zespołu.Powodem tej decyzji były różnice zdań co do dalszego kierunku muzycznego zespołu.
Lynden Williams i Bill Hinde chcieli zmian na bardziej dopracowany i postępowy kierunek zgodny z duchem czasu i upodobań muzycznych. Paul i Ray nie chcieli iść w kierunku skomercjalizowania ich muzyki w zależności od mody. W związku z tym po rozmowie z Ianem Gillanem podjęli decyzję o
rozwiązaniu zespołu. W krótkim czasie Paul, Ray i Bob (pod patronatem Iana Gillana) utworzyli nowy zespół o nazwie Pussy - ale to już zupełnie inna historia.
Jerusalem (UK) - "Jerusalem" (1972, Decca Records, nr SDL 6, UK)
1A Frustration
2A Hooded Eagle
3A I See The Light
4A Murderer's Lament
5A When The Wolf Sits
1B Midnight Steamer
2B Primitive Man
3B Beyond The Grave
4B She Came Like A Bat From Hell
Paul Dean - bass
Ray Sparrow - drums
Bob Cooke - lead guitar
Bill Hinde - rhythm guitar
Lynden Williams - vocals
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz