Mod And The Rockers (US) - "Now" (1967, Beat, Garage Rock)
Lokalna grupa z Winchester (James Wood High School - Winchester, Virginia, US) działająca
w latach 1965-1968 - pierwotnie w składzie :
- Gary McIntyre - drums
- Steve Dorman - vocal, organ Hammond (Steven Lee Dorman, najmłodszy w zespole,
ur. 05.07. 1949r., zm. 25.01. 2016r., później - po służbie wojskowej grał, m.in. z White Willow,
Northberry Chapel)
- Boo Snider - bass (Edwin T. "Boo" Snider III)
- Ricky Oates - guitar, vocal .
Pod koniec działalności (około 1968r.) Phil "Fly" Zuckerman (guitar) zastąpił Ricky Oates'a.
Grupa pozostawiła po sobie jeden album - "Now", wydany w 1967r. na etykiecie małej, niezależnej
wytwórni Justice Recording Company z Winston-Salem, North Carolina (nr kat. JLP 153, US).
Mod And The Rockers (US) - "Now" (1967, Justice, JLP 153, US)
A1 Gonna Love You Every Day A2 Goin' Out Of My Head A3 Love Is A Beautiful Thing A4 It's Not Unusual A5 Gloria
B1 Always By My Side B2 Come On Up B3 I Wanna Be Free B4 Just A Little B5 Walk On By B6 Ninety-Nine And A Half
Gary McIntyre - drums Steve Dorman - vocal, organ Hammond Boo Snider - bass Ricky Oates - guitar, vocal
McDonald & Sherby (US) - "Catharsis" (1974, Heavy Psych Blues Rock)
Zespół o nazwie McDonald & Sherby z Minneapolis (Minnesota, US) funkcjonował w pierwszej
dekadzie lat 70-tych, założony przez lokalnych muzyków :
- Guy McDonald - lead guitar, vocal, keyboards, synthesizer (John "Guy" McDonald,
ur. 24.08. 1949r., poza pracą zawodową - właściciel kilku firm budowlanych, czas wolny poświęcał
swoim pasją - muzyka, malarstwo, sztuki walki - posiadał czarny pas w Kenpo karate i Taekwondo,
zm. 14.04. 2010r.)
- Stan Sherby - lead vocal, 12 string guitar (ur. w 1947r., muzyką zainteresował się w wieku 15 lat,
w latach 80-tych występował w Los Angeles, grając w hollywoodzkich klubach, barach - dla kilku
stałych bywalców bardziej zainteresowanych piwem i bilardem niż oglądaniem i słuchaniem
tego niewątpliwie utalentowanego muzyka - za napiwki, darmowe drinki lub przy odrobinie
szczęścia otrzymywał skromne wynagrodzenie, tak naprawdę liczyła się dla niego tylko jego
muzyka i możliwość jej prezentacji).
Muzycy często korzystali z możliwości występów w Triange Bar (Minneapolis) który był prowadzony wspólnie przez Guy McDonald i jego ojca Art McDonald.
Zespół pozostawił po sobie nagrania (dokonane w Sound 80 Studios, Minneapolis) zrealizowane
według oficjalnych (wydawniczych) źródeł w 1969r. lub według anonimowego (nieustalonego)
muzyka tej grupy w 1974r. Jak dla mnie, ta druga data jest bardziej wiarygodna.
Faktem jest, że album - "Catharsis", ukazał się (private press) w 1974r. na etykiecie Omniscient
Records (nr kat. S80-1426S, US).
Ponadto, w tym okresie ukazał się singiel :
- "Run And Hide" / "Do You Remember" /Omniscient Records, S80-843-3695S (24343)/
Materiał płytowy został nagrany z udziałem, m.in. :
- Monty Edwards - drums (później, ok.1977r. w grupie Fine Art z Minneapolis),
- Dan Dropik - bass (w latach 1977-78 członek lokalnej formacji Stone Face prowadzonej
przez gitarzystę Gary'ego Narducci, nazwisko - Dropik - we wszystkich publikacjach
wydawniczych błędna pisownia - Dropick).
A1 Addoranne A2 Sharks Around Blood A3 Run And Hide
B1 Space Beam B2 Swim Free B3 Drivin' Me Crazy
Guy McDonald - lead guitar, vocal, keyboards, synthesizer Stan Sherby - lead vocals, 12 string guitar Monty Edwards - drums Dan Dropik - bass Dan Olson - guitar Sly Williams - ?
Mark Heyes (US) - "The Words And Music Of" (1970, Psych Blues Rock)
Mark Heyes (Mark Howard Heyes, ur. 27.09. 1953r. Los Angeles) - gitarzysta, kompozytor, wokalista o poetyckiej inklinacji, od czasu gdy po raz pierwszy usłyszał The Beatles muzyka
stała się miłością jego życia.
Sam zaczął komponować i grać prawie na każdym instrumencie, jednak gitara była jego natchnieniem, a wśród idoli Eric Clapton, George Harrison (później, m.in. Doc Watson).
Będąc jeszcze uczniem (Harvard Military School, Los Angeles - rocznik 1971), mając 17 lat
z pomocą znanych i "wiekowych" (w stosunku do niego) muzyków sesyjnych z kręgu Wrecking
Crew :
- Hal Blaine - drums
- Larry Knechtel - piano, organ
- Joe Osborne - bass,
w 1970r. nagrał album - "The Words And Music Of" wydany na etykiecie Good Sounds Recording
Company (nr kat. JAT-101, US).
W latach późniejszych mieszkał w różnych miejscach na terenie Kalifornii.
Studiował (psychology music) na University Of Madisen, Wisconsin. W latach 80-tych i
pierwszej połowie lat 90-tych związany z Tyrell Music Group. Obecnie mieszka w Agoura, CA .
Mark Heyes (US) - "The Words And Music Of" (1970, Good Sounds Recording Co. , JAT-101, US)
A1 Together A2 Freedom A3 4:30 Blues
B1 Dreams B2 4:40 Blues B3 Reprise
Mark Heyes - guitar, vocals
Hal Blaine - drums Larry Knechtel - piano, organ Joe Osborne - bass
Mandrake (US) - "Mandrake" (recorded - 1973, released - 1978, Heavy Blues Rock)
Grupa z Houston (Texas, US), założona w pierwszej dekadzie lat 70-tych (ok. 1973r.) przez braci :
- Benny Valerio - guitar, vocals (Benito Albert "Benny" Valerio, ur. 20.06.1947r. Houston, zm.
11.01.2006r. Houston, weteran z Wietnamu - 1967-1969 - kapral Marine Corps, uczestnik obrony
bazy wokół Khe Sanh, w czasie długoletniej kariery występował u boku znanych artystów, m.in. :
John Mayall, Jimmy Reed, Sam Lightin' Hopkins, Albert Collins, był członkiem wielu zespołów z
obszaru Houston, Austin. m.in. : Rattlesnake, Jesse Lankford & C.L. Weldon, Benny Valerio &
Texas Thunder, brał udział w wielu sesjach nagraniowych w Sugar Hill Recording Studios dla
Crazy Cajun Records, występował w wielu znanych miejscach, m.in. w renomowanych klubach :
Act III w Houston - na początku kariery wspólnie z bratem - Daniel "Danny" Valerio, Liberty Hall
w Houston, Antones w Austin, był leworęcznym gitarzystą - często mylony w różnych
publikacjach z nieistniejącym Vinny Valerio),
- Danny Valerio - bass (Daniel Jonathan Valerio, ur. w 1949r., rozpoczął karierę u boku brata w
wieku 14 lat, jako nastolatek grał covery znanych i cenionych wykonawców, m.in. : Curtisa
Mayfielda, The Temptations, Otisa Reddinga, gdy miał dwadzieścia kilka lat zaczął słuchać i
czerpać inspiracje od największych bluesmanów : BB King, Albert King, Muddy Waters, Elmore
James, Little Walter, Robert Johnson i wielu innych, w 1969r. na krótko został członkiem
ostatniego wcielenia zespołu 13th Floor Elevators z Austin, przez długie lata mieszkał w Houston
obecnie wraz z żoną - Sylvia Walleck Valerio - mieszka w Katy, TX).
Trzecim (ostatnim) "elementem układanki" był perkusista Jimmy (często pojawiające się przy nim nazwisko - Arrechica - nie jest właściwe, błędna pisownia) o nieznanym nazwisku.
Zespół Mandrake nawiązał współpracę ze znanym producentem :
- Huey P. Meaux (Huey Purris Meaux, ur. 10.03. 1929r., zm. 23.04.2011r., producent muzyczny,
właściciel założonego w 1971r. Sugar Hill Recording Studios i wytwórni płytowych - m.in. :
Tear Drop Records, Capri Records, Crazy Cajun Records, w 1996r. skazany za narkotyki i
przestępstwa seksualne),
której efektem była płyta - "Mandrake", nagrana w 1973r. w Sugar Hill Recording Studios Houston,
wydana kilka lat później - w 1978r. na etykiecie Crazy Cajun Records (nr kat. CCLP 1097, US).
Phoenix (Germany) - "Journey From Night To Day" (1979, Heavy Prog Rock - Krautrock)
Grupa z Dolnej Saksonii (Northeim, Germany) założona około 1976r. przez lokalnych, młodych
muzyków w większości wywodzących się z Gymnasium Corvinianum (Northeim) :
- Andreas Brühler - drums (z Northeim, od 1976r. perkusista, wokalista blues-rock, w późniejszych
latach ukierunkowany na southern rock - grupa Copperhead Road, reggae -zespół Yallency Brown)
- Lutz Döring - bass (z Northeim)
- Peter Slavik - guitar (z Northeim)
- Uwe Busse - vocals (ur. 01.09.1960r. w małej miejscowości o nazwie Frielinghausen - 15 km od
Wuppertal, w 1972r. po zakupie przez rodziców stacji benzynowej przeprowadził się do Northeim,
przed przystąpieniem do zespołu Phoenix występował w grupie Sunshine Corner).
W okresie późniejszym, do zespołu dołączył klawiszowiec - pochodzący z Kassel - Matthias Demuth.
Phoneix pozostawił po sobie jeden album (nagrany w okresie październik - listopad 1979r. w
St. Blasien Tonstudio w Northeim) - "Journey From Night To Day" - prywatna produkcja zespołu.
Grupa była aktywna do wczesnych lat 80-tych.
Phoenix (Germany) - "Journey From Night To Day" (1979, Private Press - Phoenix, LD 4887, Germany)
A1 Losing Man A2 Journey From Night To Day A3 Phoenix A4 To Be Free
B1 Acid Island B2 Moonshine Seller B3 Caught In Fantasy B4 Cut And Dry B5 The Morning
Andreas Brühler - drums Lutz Döring - bass Peter Slavik - guitar Uwe Busse - vocals Matthias Demuth - keyboards
Roy Rutanen (US) - "Roy Rutanen" (1971, Psych Folk Rock)
Niedoceniony, mało znany amerykański wokalista, gitarzysta, kompozytor, którego jedyny album
(nagrany i wydany w Australii) należy (moim zdaniem) do klasyki gatunku (psych folk rock).
Roy Rutanen pochodzi z małej miejscowości Southbridge w Massachusetts (US).
W 1965r. ukończył miejscowy High School, a rok później (1966) trafił do wojska.
Po krótkim szkoleniu w bazie wojskowej w Niemczech, został skierowany do Wietnamu.
Po zakończeniu służby wojskowej, około 1969r. osiadł na ponad 2 lata w Sydney (Australia).
Zamieszkał w nadmorskiej, północnej części miasta (Pittwater Road w dzielnicy Dee Why).
Zaprzyjaźnił się z lokalnym muzykiem, basistą - Michael (Mick) Norris (występował w zespołach : Marastique, Amageddon), który wraz z kolegami :
- Ray McKeown - drums
- Ian Robins - guitar
- Graham Hilzinger - flute, saxophone,
był częstym gościem w mieszkaniu Roy'a, biorąc udział w jam session.
W 1970r. z pomocą Jack H. Argent (dyrektor muzyczny Leeds Music w Sydney), Roy Rutanen
uzyskał kontrakt z MCA Records.
Tego samego roku Roy wraz z kolegami nagrali singiel, wydany w 1970r. (MCA, 1167, Australia).
Na stronie "A" znalazła się znakomita (ponad siedmiominutowa) kompozycja " Hey You " (strona
"B" - " Your Day Is Comin' " ).
Album - "Roy Rutanen" (nagrany w 1971r. w United Sound Studios w Sydney) został
zrealizowany w poszerzonym składzie, dodatkowo w nagraniach wzięli udział :
- Kenny Kitching (steel guitar),
- John Hayles (classical guitar).
Płyta ukazała się we wrześniu 1971r. (MCA, MCA / MAP / S 5100, Australia)
Promocja albumu została ograniczona do kilku notek informacyjnych w lokalnej prasie i singla
z utworami (wybranymi przez wytwórnię) :
- Plastic World"
- The Old Man"
(1971, MCA, 1230, Australia)
W odróżnieniu do czasu obecnego ("Roy Rutanen" - to ultra rzadkie, drogie, bardzo poszukiwane
wydawnictwo) album praktycznie "przeszedł" niezauważony.
W 1972r. Roy Rutanen wraz z rodziną (żona i córka) postanowił wrócić do Stanów.
Przez wiele lat był dziennikarzem radiowym i telewizyjnym. Obecnie na emeryturze, mieszka w
Putnam (Connecticut, US).
Roy Rutanen (US) - "Roy Rutanen" (1971, MCA, MCA / MAP / S 5100, Australia)
A1 Searchin' A2 Plastic World A3 The Trip Song A4 Anti-Stink Song A5 The Old Man
B1 The Country Song B2 Hitchin' B3 Sinful Man B4 The Last Song
Roy Rutanen - nylon string guitar, vocals Mick Norris - bass Ian Robins - lead guitar Ray McKeown - drums Graham Hilzinger - flute
Rockcelona (Spain) - "La Bruja" (1979, Heavy Psych Rock / Hard Rock)
Katalońska formacja z Barcelony (Collblanc - L' Hospitalet de Llobregat) powstała najprawdopodobniej w 1977r. - docelowo w składzie :
- "Albert" (Alberto Balsells) - guitar
- "Javi" (Javier Latorre) - bass
- "Kiko" (F.M. Aparicio) - drums
- "Tony" (Antonio Cruz) - rhythm guitar,
oraz wokalista (dołączył do zespołu później) :
- "Fredy" (Alfredo Valcárcel).
Rok później (1978) nagrała album - "La Bruja" (jedyne wydawnictwo zespołu), który został
wydany w 1979r. przez Discos Columbia SA (Madrid, Spain).
Rockcelona (Spain) - "La Bruja" (1979, Discos Columbia SA, CPS 9618, Spain)
A1 La Bruja A2 Lovespell A3 Colt 45 A4 Magbalino
B1 Hombre Triste B2 Tierra De Fuego B3 Buscandote Rock'N'Roll B4 Queen, Friend And Dread
Alberto Balsells - guitar Javier Latorre - bass Antonio Cruz - rhythm guitar F.M. Aparicio - drums Alfredo Valcárcel - vocals
Formacja z West Palm Beach (Florida, US) działająca w pierwszej połowie lat 70-tych.
Zespół rozpoczął działalność w 1967r. jako The Bad Boys, a następnie The Nervous System - założony przez lokalnych muzyków - pierwotnie w składzie :
- Roger Pavlica - lead guitar (na początku kariery znany jako Roger Shane, ur. 21.01. 1947r.,
zm. 18.11. 2011r.)
- Jim Keegan - bass
- Chuck Witherow - organ (były członek lokalnej formacji The Convairs)
- Greg Williams - drums (ex - The Convairs)
Około 1969r. w miejsce Jim'a Keegan'a do zespołu dołączyło dwóch nowych muzyków :
- Rick Steele - vocals (ex - The Villagers, jedyny który był w Peace & Quiet od początku do
końca, w latach 90-tych miał poważny wypadek motocyklowy - zmarł kilka lat później w wyniku
ubocznych skutków przetoczonej krwi po tym wypadku)
- Jim Tolliver - bass (były członek lokalnej formacji The Razor's Edge).
Ten skład przyjął nazwę Peace & Quiet. W 1969r. podpisali kontrakt płytowy z CBS Records.
Nagrania na płytę - "Peace & Quiet" - zostały dokonane w Media Studios (New York City) w 1970r.
W nagraniu albumu gościnnie wystąpił przyszły członek The Mahavishnu Orchestra - Jerry
Goodman (w tym czasie ex - The Flock).
Płyta - "Peace & Quiet" - ukazała się na początku 1971r. na etykiecie Kinetic Records (dystrybucja
CBS Records).
Pod koniec 1971r. nastał okres częstych zmian personalnych w zespole.
Do końca działalności zespołu (około 1976r.) w różnych wcieleniach Peace & Quiet - występowali,
m.in. :
- Rueben David Ferguson - keyboards,
- Steve "Tner" Krawczyn - drums,
- Chris Leuzinger - guitar,
- Rick Glass - guitar,
- Spady Brannan - bass,
- Vic Mastriani - drums,
- Rocky Henning - bass
Grupa o nazwie Peck - Smyth & Off i jej album - "Love", to jedna z większych tajemnic na rynku
kolekcjonerskim.
Trzy istotne kwestie biograficzne nie są znane lub nie do końca wyjaśnione :
- czas i miejsce założenia zespołu,
- nazwiska muzyków kryjących się za pseudonimami podanymi na płycie,
- okoliczności nagrania (jedynej) płyty i rozwiązania zespołu.
Sporo pracy włożyłem w to aby przynajmniej w części rozwikłać te tajemnice.
Projekt o nazwie Peck - Smyth & Off został założony przez amerykańskiego muzyka (gitarzystę)
Charles'a Hefner'a (Charles Edward Hefner, znany także jako Kiraz Mazzone - pochodzący z
Shreveport, Louisiana, uczył się i studiował w Arizonie, później osiadł w Kalifornii, z wykształcenia
architekt, od 1983r. prowadzi firmę Charles Hefner Architect - obecnie w Agoura Hills, CA
tam też prowadzi zespół o nazwie Classic Jam, w zespole Peck - Smyth & Off - występował pod
pseudonimem Jimi Smyth, w opisie płyty wystąpił błąd w zapisie imienia : Jimmy - winno być Jimi).
Niestety właściwe nazwiska pozostałych muzyków - występujących jako :
- Serge Peck - keyboards, vocals
- Ralph Dri - bass, backing vocals
- Piscuis - drums,
nie są znane.
Płyta - "Love" (nagrana w 1975 lub 1976r.) została wydana w 1976r. przez meksykańską wytwórnię
Orfeon Videovox (LP-13-2280).
Ciekawostką jest fakt, iż firma Orfeon wydała w 1976r. singiel z utworem "Love" (strona "A") :
- "Amor" (Love) - Oskar con Peck - Smyth & Off
- "Dejame Llorar" - Oskar con Grupo Borsalino
(Orfeon, 45-3432, Mexico)
W połowie lutego 2017r. hiszpańska Out-Sider Music (Guerssen Records) wydała kompilacyjny
album "Reminiscence" grupy Heat Exchange (kanadyjski, nieoszlifowany diament z początku lat
70-tych), zawierający (poza "Scorpio Lady" i "She Made Me All Alone") materiał nagranej (na
początku lat 70-tych), a nigdy nie wydanej płyty tego znakomitego zespołu.
Grupa powstała pod koniec lat 60-tych we wschodnim Toronto (Scarborough), założona przez
uczniów szkół średnich pod nazwą Cloud, początkowo jako kwartet w składzie :
- Marty (Martin) Morin - drums, w okresie początkowym także vocals (z Toronto)
- Neil Chapman - guitar (z Toronto)
- Ralph Smith - bass (z Toronto)
- Gordon "Gord" McKinnon - keyboards, harmonica (pochodzący z południowo-zachodniej
Szkocji - Ardrossan, UK),
a docelowo sekstet , po wcześniejszych przesłuchaniach i przyjęciu do zespołu :
- Craig Carmody - saxophones, flute (z Toronto, najstarszy w zespole i nie tylko z tego powodu
jego lider)
- Mike Langford - lead vocals.
Naładowani twórczą inwencją wzięli się ostro do pracy, tworząc swój własny materiał (inspirowany
dokonaniami takich grup jak - Emerson Lake And Palmer, King Crimson, Jethro Tull) początkowo
w piwnicy sklepu muzycznego w Toronto - należącego do Blaine Pritchett'a, a następnie w piwnicy
domu Państwa Carmody (dom rodzinny Craig'a).
Przełomowym wydarzeniem dla dalszych losów zespołu był występ na cyklicznym (odbywającym
się od 1969r.) trzydniowym festiwalu - Rock Hill (Rock Hill Park - Shelburne, Ontario) na
początku lipca 1971.
Koncert ten, monitorowany przez znanego managera z Toronto - Roland Paquin'a, spowodował
jego zainteresowanie zespołem.
Paquin został ich managerem. W niedługim czasie poinformował o poważnym zainteresowaniu
zespołem ze strony R.C.A.
Pojawiła się kontroferta (nie do odrzucenia) ze strony małej, lokalnej wytwórni Yorkville Records
(macierzysta firma - Arc Sound, której właścicielem, a zarazem inżynierem dźwięku był Bill
Gilliland) za którą bardzo optował Paquin.
Oferta Yorkville (oceniana wtedy przez zespół jako fenomenalna) zawierała kilka istotnych kwestii :
- zaprzestanie koncertów,
- praca w studio za wynagrodzeniem w pełnym wymiarze czasowym, której produktem finalnym
miał być materiał na płytę,
- po wydaniu albumu członkowie zespołu mieli otrzymać wysokie wynagrodzenie pieniężne.
Grupa z zadowoleniem przyjęła te warunki i podpisała umowę z Yorkville Records.
Zespół przez kilka miesięcy pracował nad materiałem na płytę (każdego dnia od 10-tej do 18-tej)
w studiu Arc Sound.
W 1972, przed samą sesją nagraniową pojawił się problem nazwy zespołu. Wytwórnia miała wydać
płytę "The Clouds" (innego wykonawcy) . Aby nie robić zbędnego zamieszania zaproponowała
zmianę nazwy.
Zespół Cloud przystał na to. Zmieniono nazwę na Heat Exchange.
Sesja nagraniowa albumu miała miejsce w nowo otwartym (listopad 1971) Manta Sound Studio
(David Green - właściciel studia, a także inżynier dźwięku) w Toronto w 1972r.
Przed wydaniem płyty Yorkville Records oczekiwała od zespołu hitowego (komercyjnego) singla.
Było to trudne mają na uwadze, że grupa nie tworzyła "muzyki pod publiczkę".
Mimo wszystko w okresie 1972-73 wydano trzy single :
- "Can You Tell Me" / "Inferno"
(1972, Yorkville, YVM 45052, Canada)
- "She Made Me All Alone" / "Philosophy"
(1973, Yorkville, YVM 45069, Canada)
Żaden z nich nie odniósł znaczącego sukces na tyle by zadowolić Yorkville Records.
Zawarta wcześniej mowa została aneksowana (m.in. grupa zrezygnowała z dużego wynagrodzenia
za wydanie płyty). Zainteresowanie zespołem ze strony wytworni było coraz mniejsze.
Zapadła decyzja, że Yorkville nie wyda nagranego materiału płytowego.
Coraz większa frustracja i zniechęcenie części członków zespołu w konsekwencji (po odejściu w
1973r. Craig'a Carmody i Ralph'a Smith'a) spowodowały jego rozpad.
W takich oto okolicznościach zakończył działalność jeden z najlepszych (potencjalnie) kanadyjskich zespołów rockowych pierwszej dekady lat 70-tych.
Część muzyków zasiliła lokalną formację Truck.
A1 For Those Who Listen (1972) A2 Inferno (Single, B-Side 1972) A3 Reminiscence (Single, B-Side 1972) A4 Can You Tell Me (Single, A-Side 1972) A5 Stopwatch (1972)
B1 She Made Me All Alone (Single, A-Side 1973) B2 Philosophy (Single, B-Side 1973, recorded 1972) B3 Scorpio Lady (Single, A-Side 1972) B4 Scat (1972) B5 Four To Open The Door (1972)
Marty Morin - drums, background vocals Neil Chapman - guitar Ralph Smith - bass Gord McKinnon - keyboards, harmonica Craig Carmody - saxophones, flute Mike Langford - vocals
W 2016 roku niemiecka wytwórnia Shadoks Music wydała (reedycja) w limitowanym nakładzie
(500 egzemplarzy) album "Rush Job" brytyjskiej grupy Fusion Farm, nagrany (SRT Studios)
w 1971r. i wydany (S.R.T. Productions - Sound Recording Technology) w mikroskopijnym
nakładzie (obecnie "biały kruk" w cenie około 1000 funtów).
Grupa najprawdopodobniej pochodziła z Londynu, powstała około 1970r.
Płyta - "Rush Job" - została nagrana w składzie :
- Bob Bett - vocals
- Norman Ley - guitar, vocals
- Graham Thatcher - bass
- Mick Hurst - drums, vocals
- Nigel Hall - guitar, vocals.
W 1973r. po odejściu Mick'a Hurst'a i tragicznej śmierci Nigel'a Hall'a, z nowymi muzykami :
- Alan Davies - guitar, vocals
- Dick Gardner - drums,
i pod nową nazwą - Farm - wydała jeden singiel w 1974r. :
- Fat Judy" / "Gypsy Mountain Woman" (1974, Spark Records, SRL 1105, UK).
Oba te utwory znalazły się na wydawnictwie Shadoks Music.
W 1975r. nagrali płytę demo (w londyńskim De Lane Lea Studios) która nie została nigdy wydana.
Kilkakrotnie zmieniali skład, jedynie Bett i Ley byli od początku do końca - który nastąpił w 1979r.
