Grupa z Harlow (Essxe, UK) początkowo (około 1967r.) o nazwie Blues Before Sunrise.
Około 1969r. po zmianach personalnych, powstał zespół White Mule - w składzie :
- Bruce Trotter - vocals, harmonica (członek oryginalnego składu - Blues Before Sunrise),
- John Culleton - bass (także z oryginalnego składu - Blues Before Sunrise),
- Brian Wren - drums,
- Yanni Flood-Page - rhythm guitar,
- John Cawthra - lead guitar (znany także jako Gypie Mayo - John Mayo, ur. 24.07.1951r. Hammersmith,
London, później występował, m.in. w : Halcyon 747, Alias, Concrete Mick, Dr Fleelgood,
The Yardbirds - 1996-2005, zm. 23.10.2013r.).
W 1969r. zespół zrealizował singiel :
- "Hundred Franc Blues"
- "Looking Through Cats Eyes",
wydany 15 maja 1970r. przez UNI Records (nr kat. UNS 523, UK)
W zamyśle tej publikacji miałem poruszyć sprawę "konfliktu" na linii : Mike Berry (promotor, producent
związany ze Sparta Florida - Sparta Florida Music Group z Londynu, a także w latach 1967-68 z Apple
grupy The Beatles, ur. w 1940r. w Hull, Yorkshire, karierę w branży muzycznej rozpoczął w 1964r. jako
deejay w Radio City), a - Charles Bullen - gitarzysta pierwotnego składu Ning (wychowany w Liverpool,
na początku lat 70-tych przeniósł się do Londynu, występował, m.in. w : Airs Of Earth, Dolphin Logic - duet
z Charles Hayward, a przede wszystkim This Heat).
Zrezygnowałem z tego, gdyż moja wiedza nie jest pełna i nie została zweryfikowane w dostatecznym wymiarze.
Grupa Ning (z Coventry) - w składzie :
- Mick Ross - bass (członek pierwotnego składu Ning),
- Derek Wilson - lead guitar (w tym okresie "umiejscowiony" w Whitley Village),
- James Pryal - drums (kolega Wilsona z którym mieszkał w Whitley Village),
- Jimmy Edwards - organ (członek pierwotnego składu Ning, pochodził z Baginton - nieopodal Coventry)
po ułożeniu na nowo (roszady personalne) przez producenta Mike'a Berry, zrealizowała (Luxembourg Studios w Londynie) pod jego okiem - singiel (jedyne wydawnictwo zespołu) :
- "Machine" (composer, producer - Mike Berry),
- "More Ning" (composer - Ross, Edwards, producer - Mike Berry).
Nagrany pod koniec 1970r., ukazał się na początku stycznie 1971 (Decca, F 23114, UK).
Był wydany także na innych rynkach europejskich (w US także), m.in. w Niemczech i Holandii
odnotował przyzwoite wyniki.
Ning (w tym przypadku faktycznie projekt studyjny autorstwa Mike Berry) po realizacji nagrań przestał
istnieć.
Ipsissimus (UK, Heavy Psych Rock) - mało znane zespoły
Grupa z Barking (Greater London, UK) działająca na przełomie lat 60-tych i 70-tych (druga dekada lat
60-tych do wczesnych lat 70-tych), mająca okazję występów na scenie obok, m.in. : Deep Purple, Taste,
Edgar Broughton Band, Family, Black Sabbath.
Dorobek wydawniczy zespołu to jeden singiel :
- "Hold On" (znakomity cover Sharon Tandy And Rupert's People - Les Fleur De Lys z 1967r.)
- "Lazy Woman" (własna kompozycja zespołu - Steve Oliver),
wydany 25 kwietnia 1969r. przez Parlophone Records - EMI (nr kat. R 5774, UK),
nagrany w składzie :
- Steve Oliver - bass, vocals,
- Len Deathridge - lead guitar,
- Tony Sales - guitar,
- Reg King - drums.
Po zakończeniu działalności zespołu, Oliver i Sales grali razem w nowo powstałej (ok. 1974r.) formacji
Jerry The Ferret (Barking - Greater London).
Zespół z South Shields (niedaleko Newcastle upon Tyne, hrabstwo Tyner and Wear) powstały w sierpniu 1969r. - pierwotnie w składzie :
- Kenny Mountain - lead vocals (z South Shiels, ur. w 1947r., później, m.in. w lokalnej grupie Beckett),
- Vic Malcolm - lead guitar (z South Shiels, ur. w 1945r., wcześniej w The Influence z Jarrow,a później,
m.in. w Smokestack Crumble i przede wszystkim w grupie Georgie z Newcastle upon Tyne),
- Tom Sloane - drums (z Newcastle upon Tyne, ur. w 1946r.),
- Joe D'Ambrosia - bass.
Ten ostatni dość szybko został zastąpiony przez - John Watchman (bass, z Sunderland, ur. w 1951r.)
W składzie : Mountain, Malcolm, Sloane, Watchman - zespół zrealizował (Londyńskie studio CBS) pierwszego (a zarazem jedynego) singla :
- "Roll It Down The Hill" / "Living A Lie",
który został wydany 13 marca 1970r. (CBS Records, S 4869, UK).
Nie cieszył się on zbytnią popularnością, praktycznie przeszedł bez echa.
Nastąpiły dalsze zmiany personalne, perkusista Paul Thompson (pochodził z Jarrow, Tyne and Wear, później w Roxy Music) zastąpił Tom'a Sloan, a jego z kolei w dalszej perspektywie zastąpił Keith Fisher
(wcześniej w lokalnych formacjach - Harlem Shuffle, Blondie.)
W kwietniu 1971r. jedno nagranie zespołu - "The Hobo Song" (zrealizowane w The Multicord Studios
w Sunderland) znalazło się na wydawnictwie "Hart Rock' 71" (EP-ka, zawierająca 4 nagrania lokalnych
zespołów : Brass Alley, Trilogy, Lucas Tyson i Yellow).
29 Maja 1971r. grupa wystąpiła na jednodniowym Hartlepool Rock Festival (Hartleppol, Durham)
organizowanym przez Hartlepool United Football Club (z zamysłem ratowania finansów tego klubu
piłkarskiego), u boku,m.in. : Beggars Opera, Arrival.
W późniejszym, nowym wcieleniu zespołu występowali, m.in. gitarzyści : Brian Quinn (aka Brian
Ingham) i Mickey Balls.
Na wspomnianym wydawnictwie Nottingham Castle Rock ("The Nottingham Festival Fringe Presents - Castle Rock" z 1973r.) znalazło się jedno nagranie lokalnej formacji Centuaris. Producent (a zarazem
właściciel studia nagrań Arrow Sound) Bob Rowe dokonał bardzo dobrego wyboru umieszczając
utwór "Road To Damascus" (szkoda, że tylko jeden) na tym kompilacyjnym albumie.
Trzeba przyznać, że to bardzo ciekawy zespół, a zaprezentowany przez nich utwór, pomimo młodego
wieku członków tej formacji (średnia wieku 16 lat) - jest przemyślany, świetnie wykonany i stanowi ozdobę
całego wydawnictwa.
Zespół powstał na początku dekady lat 70-tych w Nottingham jako kwartet - w składzie :
- Tony Berrington - guitar, vocals (znany także jako Neil Downe, pochodzący z Nottingham, obecnie
mieszka w Londynie, zawodowo związany z Ace Records),
- Paul Betts - drums (pochodzi i nadal mieszka w pobliskim Long Eaton),
- Kevin Green - vocals, bass,
- John Lord - organ (wł. Andy Lord z Nottingham)
(zdjęcie zostało wykonane przez Paul Betts, podczas występu zespołu w Long Eaton Grammar School w 1972r.)
Co najmniej dwóch członków zespołu (Betts i Berrington) uczęszczało do Long Eaton Grammar School.
W okresie późniejszym Berrington, Betts i Green - występowali jako trio The GT's. Pod koniec 1977r.
Berrington i Green wraz z członkami lokalnej formacji Plummet Airlines założyli zespół The Favourites
do którego w 1979r. dołączył także Paul Betts - grupa ta rozpadła się pod koniec 1979r.
Na przełomie 1979 / 1980r. Green i Berrington w ramach formacji o nazwie The Deadbeats z Londynu
podjęli współpracę z amerykańską wokalistką Suzie May, która aby zrobić karierę na scenie muzycznej
przybyła z Florydy do Londynu.
W 1996r. Tony Berrington związał się z żeńskim trio - Girls On Top z Londynu.
Klawiszowiec zespołu - Andy Lord, od wielu lat związany jest z grupą Dead And Buried, którą na początku
2015r. zasiliła wokalistka Sarah Middleton-Woolley (znana, m.in. ze współpracy w 2010r. z Nigel Smith - były basista kultowej formacji Andwella's Dream).
Odysseus (UK, Heavy Psych / Prog Rock) - mało znane zespoły
Trio z Nottinhgam o zasięgu lokalnym, powstałe na początku lat 70-tych (styczeń 1972), którego jedyne
opublikowane nagranie (utwór "Aguana") znalazło sie na bardzo dobrym albumie kompilacyjnym Nottingham Castle Rock - "The Nottingham Festival Fringe Presents - Castle Rock" (1973, FEST 002, UK). Nagranie zostało zrealizowane w Arrow Sound w Nottingham.
Muzycy zespołu pochodzili z Nottingham i pobliskich miejscowości - skład :
- John Carling - bass (z Nottingham, był także managerem grupy, obecnie od wielu lat prowadzi firmę
muzyczną John Birch Guitars na przedmieściach Nottingham - West Bridgford),
- Stewart Knowles - drums (z Rugeley - ok. 50 mil od Nottingham, obecnie mieszka w Wolverhampton)
- Andy Toone - guitars, vocals.
Grupa często występowała w The Boat Club (West Bridgford), gdzie w w latach 60-tych i 70-tych
gościli wielcy artyści, m.in. : Led Zeppelin, Black Sabbath, John Lee Hooker, Eric Clapton, Rod Stewart.
TNS Blues Band (US, Heavy Psych / Hard Rock) - mało znane zespoły
TNS (Take No Shit!) Blues Band - prawdziwy monster z Grand Rapids (Michigan, US).
Grupa powstała około 1969r., początkowo jako trio :
- Randy Nichols - guitar (z Grand Rapids),
- Dave Dehoog - drums, vocals (z Grand Rapids),
- Bob Decocq - bass (z pobliskiego Wyoming, MI, z czasem zastąpiony przez - Steve Barkwell),
związane z Rogers High School w Wyoming, MI (Dave i Bob chodzili do tej samej klasy).
W 1971r. po dołączeniu wokalisty - Allen Martinez (z Wyoming, MI), zespół funkcjonował jako kwartet.
Występowali lokalnie, w różnych miejscach (także na przyjęciach weselnych). Inspiracje czerpali z brytyjskiego białego bluesa (Chicken Shack, Fleetwood Mac, Free, Taste),a z czasem także z rodzimych
formacji (MC5, Stooges). Ich repertuar w większości składał się z coverów utworów tych wykonawców.
Około 1972r. skrócili nazwę na TNS, zrealizowali jedyną sesję nagraniową (Sound Associates w Grand Rapids) z której dwa utwory ("Time's Up" - własna kompozycja, autorstwa : Nichols-Martinez, oraz cover
Chicken Shack - "Telling Your Fortune") wydali własnym sumptem w 1972r. na własnej etykiecie TNS
(nr 111372, US).
Zakończyli działalność około 1974r.
Frosty Moses (UK, Heavy Prog Rock) - mało znane zespoły
Rewelacyjna formacja z Birmingham, mająca wszelkie atrybuty (nieprzeciętny talent, przychylność i zainteresowanie wszelkiej maści agentów - managerów, wytwórni płytowych, liczna rzesza oddanych fanów)
aby stać się wielkim zespołem.
Powstała jako kwintet na początku 1968r - założona przez byłych członków lokalnej grupy Traction :
- Phil Savage - vocals (Philip George Savage, dołączył do Traction pod koniec działalności - połowa
1967r,, później, m.in. w grupie Sundance - 1973-74, w 1976r. założył w Birmingham Outlaw Studios, a
w ostatnim okresie od 2006r. prowadził Major Key Studios, po długiej chorobie zmarł na raka w 2012r.),
- Danny Gallagher - bass (ur.11.11.1946r. , pochodził z hrabstwa Donegal, Eire, od 1956r. związany z
Birmingham, w pierwszej dekadzie lat 60-tych członek lokalnej grupy The Solitaires, a następnie w
Traction),
którzy zaprosili do współpracy :
braci - Maurice Earsden (drums) i Gerry Earsden - guitar (podobno przez krótki okres także był członkiem Traction, przed przystąpieniem do zespołu współpracował z Phil Collins).
Piątym "elementem" był klawiszowiec (Hammond organ) lokalnej formacji Rum Back Shush - Mick Lavender.
Duża aktywność koncertowa zespołu, m.in. :
- Mothers Club w Birmingham (podczas jednego z występów jako support King Crimson musieli uspakajać
entuzjastyczne reakcje publiczności aby King Crimson mógł zagrać),
- The Roundhouse w Londynie (22 czerwca 1969r. obok, m.in. The Gun),
- London Lyceum Theatre (12 października 1969r. otworzyli występy Audience i wschodzącej gwiazdy
Led Zeppelin, na plakacie reklamowym wdał się błąd - zespół przedstawiono jako Frosty Noses).
Nagrania demo zrealizowane przez zespół w wynajętym domu w Walii trafiły na biurko Chrisa Blackwella
z Island Records, który był zachwycony zespołem. Zorganizowane przez niego demo session w Olympic
Recording Studios (pod okiem producenta - Muff Winwood) utwierdził go w przekonaniu, że przed zespołem jest świetlana przyszłości. Wymyślił on nazwę zespołu - Frosty Moses. Pomimo tego postanowił
zainwestować i wydać pieniądze na Spooky Tooth.
Grupa nawiązała współpracę z producentem i managerem (m.in. The Moody Blues) - Alex Wharton.
To on realizował sesję nagraniowa (Morgan Studios) gdzie powstał utwór "People Say" (jedyne osiągalne
nagranie zespołu) który miał być elementem ambitnego projektu (pierwszy album) o nazwie "Josephine Grey" - który miał się składać z trzech części : "Childhood", "Teenage To Adult" i "Old Age". Niestety
nie zostało to zrealizowane. W krótkim czasie po tej sesji nagraniowej, problemy finansowe (w szerokim
tego słowa znaczeni) doprowadziły do rozwiązania zespołu.
Po wielu latach wyprodukowany przez Alexa Whartona demo disc z utworem "People Say" z 1969r.
został znaleziony i przekazany na ręce basisty zespołu Danny Gallaghera.
Carley Hill Blues Band (UK, Psych / Blues Rock) - mało znane zespoły
Grupa z Oxfordu, Oxfordshire, UK (powstała w Westminster College), działająca od 1966 do ok. 1970r.
Rozpoczęła działalność pod nazwą Four Bidden Fruit, a po upływie około roku przyjęła nazwę Cellophane
Cloud (pod tą nazwą w 1968r. zarejestrowała kilka nagrań). W tym czasie w Penzance (Kornwalia, UK)
działała inna grupa o takiej samej nazwie, a łącznikiem (oprócz nazwy) obu grup był pochodzący z Newlyn
(Kornwalia, UK) Geoff Ladner (harp & kazoo), który z jednej strony wymyślił nazwę grupie z Penzane, a
z drugiej był członkiem Four Bidden Fruit i Cellophane Cloud (z Oxfordu). W 1969r. grupa zmieniła nazwę
na Carley Hill Blues Band.
W latach 1966 - 1969 w zespole (zespołach) występowali :
- Geoff High - bass, vocals (najprawdopodobniej pochodził z Shottan, Durham, UK),
- Tony Race - guitar, vocals,
- John Harlow - guitar, vocals,
- Geoff Ladner - harp & kazoo,
- Alan Arkless - drums (ze Stanley, Durham, UK, później, m.in. w Mighty Mouse 1969-70,
The Blackboard Jangle - ok.1972r.),
- Chris Harris - keyboards (był członkiem tylko Carley Hill Blues Band).
Zespół występował w rejonie Oxfordu i South London.
W 1969r. jako Carley Hill Blues Band (w składzie : High, Race, Arkless, Harris) zarejestrowali (Zeus Studio - wcześniej znane jako Acorn, prowadzone przez Colin Sanders w malutkiej miejscowości
Stonesfield - ok. 20 km od Oxfordu) kilka nagrań ("Sunshine Help Me", "Come On Up", "Summertime")
40 lat później zostały opublikowane na na wspomnianym wcześniej wydawnictwie Wooden Hill -
"Psychedelic Schlemiels, Vol.3 More Lost Sounds From Britpsych Scene 1967-1970" (2009, Wooden Hill,
WHCD025, UK)
Formacja z High Wycombe (Buckinghamshire, UK) powstała w 1966r. Muzycy zespołu wywodzili się z
lokalnych (High Wycombe) szkół (Royal Grammar School, Cressex Secondary School, Hatters Lane School). Początkowo (przez okres kilku miesięcy) był to kwartet, w składzie :
- John Jackman - guitar (Anthony J. Jackman z High Wycombe),
- Dave Bowen - vocals (z High Wycombe),
- Charlie Chandler - drums (Graham "Charlie" Chandler, pochodził z Clacton-on-Sea, Essex, uczęszczał
do Hatters Lane School w High Wycombe),
- Paul Russell - guitar (z High Wycombe).
Na początku 1967r. do składu dołączył basista - Mick Grant (Michael Grant z High Wycombe), a Paul'a
Russell zastąpił gitarzysta Keith Hills (z High Wycombe, tak jak Chandler i Grant absolwent Hatters Lane
School).
W okresie kilkuletniej działalności zespół miał okazję wystąpić (support) u boku znanych zespołów, m.in. :
The Small Faces, The Move, The Moody Blues, Love Affair, The Crazy World Of Arthur Brown.
Był częstym bywalcem High Wycombe Town Hall, a ich występy były bardzo pozytywnie odbierane.
Pomimo tego nie zdołali do siebie przekonać wytwórni płytowych. Ich muzyka pozostała by zapewne
w zapomnieniu gdyby nie wydawnictwo - "Psychedelic Schlemiels Vol.4 - More Lost Sounds From The
Britpsych Scene 1966-1969" (pażdziernik 2010, Wooden Hill, WHCD031, UK), na którym znalazło się
"aż" pięć utworów tego zespołu :
- trzy - "Santa Lucia" - demo version, "Kentucky Woman" i "Nothing" - zarejestrowane w Robin
Bransbury's Home Studio w Beaconsfield w 1968r.,
- dwa - "Santa Lucia" i "The Minstrel" - zarejestrowane w IBC Studios w Londynie w sierpniu 1969r.
(wydane jako demo-disc w ilości ok.12 egzemplarzy w 1969r.)
The Kult (UK, Heavy Psych Prog Rock) - mało znane zespoły
Grupa z terenu Bexhill-on-Sea ( Hastings - Ninfield), w hrabstwie East Sussex, założona około 1967r. przez lokalnych muzyków - braci : Pete (vocals) i Mick O'Driscoll (bass) i dwóch londyńczyków :
Richard Melhuish (guitar) i John Hales (drums). Później do grupy dołączył basista Robert Searle (z pobliskiego Hailsham) zastępując Mick'a, który został kierownikiem zespołu. W dalszej perspektywie
perkusista Paul Freeman zastąpił John'a Hales.
The Kult (początkowa pisownia - The Cult) był zespołem o zasięgu lokalnym (obszar Sussex, Greater London), nie mniej posiadającym znaczne grono sympatyków. Przyczyniły się tego liczne występy, niekiedy
w doborowym towarzystwie, jako grupa supportująca, m.in. : The Small Faces, The Herd, The Who, Gun,
czy (uwielbianego przeze mnie) T2.
Niestety ilość koncertów nie przełożyła się na zasobność ich dyskografii. Rejestracja nagrań zespołu dokonana Pye No. 2 Studios London w 1969r. zaowocowała oficjalnym wydaniem jednego singla :
- "No Home Today" / "Mister Number One" (1969, CBS, 4276, UK).
Uzupełnieniem są (świetne) nagrania demo z 1969r. ("Nag" / "Occult"), które raczą uszy koneserów
pomimo oczywistych braków technicznych.
Rockjaw (UK, Heavy Prog Rock) - mało znane zespoły
Rockjaw - to kolejny przykład zmarnowanej szansy i wielkiego potencjału jaki posiadała ta brytyjska grupa.
Wystarczy wysłuchać jednego (z kilku zarejestrowanych) nagrania - "Birth, Life, Death" (zrealizowane około 1969r.) aby wiedzieć o jak duży potencjał tu chodzi.
Zespół powstał w 1968 lub 1969r. na obszarze londyńskiej metropolii - działał w składzie :
- Vic Long - vocals (w połowie lat 70-tych w zespole Freddie Garrity And The New Dreamers),
- Lawrence "Fig" Fagen - guitar (wcześniej w londyńskiej formacji The Worrying Kynde - ok. 1967r.,
w której występował, m.in. przyszły basista High Tide - Peter Pavli),
- George Carr - drums,
- Mick Lyre - bass,
- Chris Mella - guitar.
Niestety, zespół bez oficjalnego wydawnictwa płytowego.
Peanut Rubble (UK, Heavy Psych / Blues Rock) - mało znane zespoły.
Jeden z bardzo wielu, ciekawych brytyjskich zespołów drugiej połowy lat 60-tych, któremu nie dane było
zaistnieć na winylowych krążkach.
Peanut Rubble otwiera nowy cykl o nazwie "Mało znane zespoły".
Grupa o zasięgu lokalnym, powstała około 1967r. na terenie hrabstwa Buckinghamshire (najprawdopodobniej w Chesham). Trio - w składzie :
- Ian Summerlin - bass (Ian Richard Dwight Summerlin z Chesham),
- Derik Timms - guitar, vocals (z pobliskiego Aylesbury, około 1971r. zastąpił Jon Reeves w grupie
Mother Nature z Chesham, a następnie około 1973r. był członkiem innej lokalnej formacji - The Brewers
Droop - The Droop),
- Sandy Henderson - drums.
W 1968r. zespół zarejestrował kilka nagrań w studio Radio Luxembourg. Zostały one opublikowane prawie
40 lat później - na wydawnictwie : V/A - "Psychedelic Schlemiels : Lost Sounds From The Britpsych Scene
1966-1969" (październik 2007, Wooden Hill, CD, WHCD 17)
Trzy opublikowane nagrania : "Broken Man", "Willow Tree" i "Just A Dream" - dają obraz zespołu z dużym
potencjałem, który niestety nie został w pełni wykorzystany (grupa rozwiązana około 1970r.)
Grupa z Moordrecht (Netherlands) powstała około 1977r. i działała niespełna trzy lata.
Założona w wyniku "połączenia sił" grupy lokalnych muzyków :
pochodzących z Moordrecht - braci :
- Fred Dekker - bass, guitar,
- Rob Dekker - piano, keyboards,
ich znajomych - kolegów :
- Daan Slaman - lead guitar.
- Johan Spek - drums, percussion,
a z drugiej strony :
- Jan Blom - multiinstrumentalista z Moordrecht, prowadzący sklep muzyczny w Gouda,
- Marcella Neeleman - flute (pochodząca z Hagii).
Zespół pozostawił po sobie jeden album - "Perseverance Kills Or Game" - zrealizowany (według informacji
zawartej na oryginalnym wydawnictwie - w okresie wrzesień / październik 1977r. na terenie szkoły w Gouda i Centrum Kultury "De Zeapunt" w Moordrecht).
Nie przepadam za twórczością z tego okresu (koniec dekady lat 70-tych) ale w tym przypadku mamy do czynienia z wyjątkiem - płytą, która zmienia moje nastawienie, że to co najlepsze musi pochodzić z okresu lat
60-tych do polowy lat 70-tych.
Album (private press - etykieta Starlet, STL 10036 SL) został wydany w ilości 500 egzemplarzy, nigdy nie był w publicznej sprzedaży (rozprowadzany wśród znajomych i pasjonatów muzyki).
Apartment One (Netherlands) - "Open House" (1970, Heavy Psych Prog Rock)
Formacja z Hilversum (występująca także w pisowni - Apartment 1) - to właściwie grupa Serpentine,
założona w Hilversm w 1967r. W okresie kilkuletniej działalności (1967-1972) występowała w składzie - czwórka muzyków z zespołu Dean Alan Set :
- Rob Morel - bass 1967-69,
- Dick Pels - guitar 1967-69 (wcześniej w lokalnej grupie The Guardians),
- Ralf Dragstra - keyboards, trombone,
- Bob de Laat - saxophone 1967-69,
oraz :
- Peter van der Sande - vocals, guitar, cello, organ, bass (wcześniej w lokalnych zespołach z Hilversum i
Amersfoort : The Sexton Five - wczesne lata 60-te, Tears - 1965 / 66, The King Brezz - 1967, później
w grupie Solution i krótka współpraca z Focus - zastępstwo za basistę Martijn Dresden),
- Frank van Tijn - drums, vocals,
- Patrick Verboom - trumpet 1967-69,
- Onny Lopulalan - guitar 1969-do końca.
Pod nazwą Apartment One muzycy nagrali (1969r. Sound Push Studio w Blaricum) i wydali (z opisu wynika, że w roku 1970 ale numer katalogowy wskazuje na 1971) album - "Open House" (1970, Pink
Elephant, PE 877.013-G, Netherlands),
a także trzy single :
- "Eternal Moralist" / "Sweet Little Pink Electric Guitar"
(1970, Pink Elephant, PE 22.037 G)
- "Like A Queen" / "What's Going On"
(1972, Pink Elephant, PE 22.064 G)
1B Dragstream 2B Like A Queen 3B Going Up Town 4B Try And Bye A Try 5B What's Going On
Frank van Tijn - drums, vocals Peter van der Sande - vocals, guitar, cello, organ, bass Bob de Laat - saxophone Dick Pels - guitar Patrick Verboom - trumpet Ralf Dragstra - keyboards, trombone Rob Morel - bass Onny Lopulalan - guitar
