The Unwritten Law (California - US, Garage / Psych Rock) - mało znane zespoły
Dzięki nieocenionej pomocy Jim'a Farrelly - lead vocals, saxophone (Jim, thank you very much for the materials and information about the band) mogę napisać kilka słów o tej mało znanej, niedocenianej formacji z Napa (California, US).
Grupa Unwritten Law działała w drugiej połowie lat 60-tych - pierwotnie w składzie :
- Ken McCutcheon - lead guitar (Kenneth McCutcheon, ur. w 1949r., uczęszczał do Napa High
School - class 1967)
- Marty Eyestone - organ Hammond B-3 (Martin J. Eyestone z Fairfield, CA, ur. 01.02. 1947r.)
- Jim Farrelly - lead vocals, saxophone (James Francis Farrelly Jr., ur. 03.04. 1950r. o szkockich
korzeniach - od strony matki, uczęszczał do Vanden High School, Fairfield - class 1968)
- Gregg Raneri - bass (Gregg A. Raneri z Napa, ur. 21.11. 1949r., Napa High School - class 1967)
- Jerry Ellsworth - rhythm guitar (Jerry Lee Ellsworth, ur. 13.10. 1949r., uczęszczał do Vanden
High School - class 1967)
- Dan Ransford - drums (Daniel Bryan Ransford z Napa, ur. 18.05. 1948r., Napa High School).
(The Unwritten Law 1967, od lewej : Ken McCutcheon, Gregg Raneri, Marty Eyestone, Jim Farrelly
Jerry Ellsworth, Dan Ransford)
(Unikalny plakat San Francisco Sound : Napa Fairgrounds 23.12. 1967 - The Loading Zone, Unwritten Law)
Rok 1967 był szczególnie owocny dla zespołu. Unwritten Law nagrali swój singiel (świetne, niestety
niedocenione wydawnictwo - obecnie nie do zdobycia, perełka kolekcjonerska) :
- "Actions Speak Louder" (Marty Eyestone)
- "This Whole World Is Blind" (Ken McCutcheon)
(1967, Strata Records),
a także wzięli udział w sesji nagraniowej singla nastoletniej wokalistki Debbie Williams :
- "Love Seems So Hard To Find" (Jim Farrelly - Ken McCutcheon)
- "Ask Me" (Jim Farrelly - Ken McCutcheon).
Jim Farrelly :
"...Ken lead guitar. Marty, Hammond B3. Jim/ me rhythm guitar, lead vocal and saxophone. Gregg I think bass. Jerry rhythm guitar. We played warm up for Loading Zone a number of times. They were great. Thinking back, they should have made it big!! I was a Junior in HS. The others were much older than me. We didn’t go to the same HS. I was an USAF brat. Went to Vanden HS Travis AFB. I was in the Air Force band 68- 72. I’m a professional musician, still am. Saxophone and woodwinds. I’ve toured with all the Motown groups as well as many others. I do studio work now and shows. Have a jazz group. I’ve recorded 2 cds. I have no idea what the other guys ended up doing. Sorry!
The Hysterics (California - US, Garage Rock) - (nie) zapomniane single
24 kwietnia to świetna data dla przypomnienia tego zespołu. Tego dnia 1949r. przyszedł na świat
wokalista The Hysterics - Don Dismukes.
Miałem wielką przyjemność nawiązać kontakt z tym muzykiem, który przekazał mi materiały i cenne
informacje na temat zespołu - Thank you very much Don and Happy Birthday again.
The Hysterics - grupa z San Bernardino County (Colton - Grand Terrace), założona w 1964r.
przez braci Walker - w składzie :
- Gary Walker - piano (Gary Clyde Walker z Grand Terrace, ur. 12.12. 1946r., absolwent Colton
High School - class 1964, wcześniej wraz z bratem i m.in. z Jim Messina w lokalnych zespołach
The Pendletons i The Boutonniers)
- Larry Walker - drums (Larry Laverne Walker, ur. 20.09. 1941r. we Flint, Michigan, dorastał
w Colton / Grand Terrace, zm. 23.12. 2017r.)
- Don Dismukes - lead vocals (Donald Lee Dismukes, pochodzi z Hemet ale przez większość lat
młodzieńczych związany z Colton - jak większość członków zespołu uczęszczał do Colton High
School - class 1967, ur. 24.04. 1949r.)
- David Donaghue - bass (David Lee Donaghue z Riverside,CA, ur. 13.09. 1949r., uczęszczał do
Norte Vista High School, Riverside - class 1967)
- David Archuleta - lead guitar (najpóżniej dołączył do zespołu, wcześniej występował z braćmi
Walker w The Pendletons i The Boutonniers gdzie grał na saksofonie, a także przed przystąpieniem do Hysterics w zespole Jim Messina & His Jesters, ur. w 1946r. absolwent Colton High School -
class 1964)
W 1965r. z zespołu odszedł Larry Walker - zastąpił go 21 letni perkusista z Colton - Doug Leighton.
Około rok póżniej z Hysterics rozstał się David Archuleta, a na jego miejsce pozyskano gitarzystę -
Wayne Cockrum.
Działalność zespołu w 1965r. została opisana na łamach The Daily Sun (wydanie z 21.08. 1965r.)
To właśnie w tym okresie (1965) Hysterics nagrali i wydali dwa single :
- "That's All She Wrote"
- "Won't Get Far"
(1965, Tottenham, 5001, wydany także przez Bing Records).
- "Why Should You Treat Me This Way"
- "Everything's There"
(1965, Bing Records, B-303)
Ciekawostką jest fakt, że producent - John Fisher, bez zgody (pozwolenia) zespołu, pod
wymyśloną nazwą (The Love Ins) wydał w 1967r. singiel z dwoma wcześniejszymi nagraniami
Hysterics :
- "That's All She Wrote"
- "Everything's There"
(1967, Curtis Bros Records, 101).
Grupa The Histerics zakończyła działalność w 1967r. Plany ogólnokrajowego tourne (patrz - art.
Zone 26 (California - US, Psych Rock) - mało znane zespoły
Bardzo ciekawa, a zarazem nowatorska (electric violin) formacja z Los Angeles (muzycy pochodzili z dzielnic - Echo Park i Silver Lake).
Zone 26 - to klasyczny przykład subkultury hipisowskiej drugiej połowy lat 60-tych.
Miałem wielką przyjemność nawiązać kontakt z Marco Ruggio (jeden z dwóch żyjących członków
zespołu), który przekazał mi bezcenne informacje o tym zespole, za które bardzo dziękuję.
Zone 26 powstała w połowie lat 60-tych i działała przez około dwa lata (circa 1966 - 1968) - w
składzie :
- Brian Monsour - keyboards, bass piano (możliwe, że prawidłowa pisownia nazwiska tego
zmarłego już muzyka to - Mansour)
- Greg Bloch - electric violin (Gregory Paul Bloch, ur. 19.08. 1947r., póżniej występował, m.in.
w String Cheese, It's A Beautiful Day i włoskiej Premiata Forneria Marconi, zm. 02.07. 1989r.
w San Diego, CA)
- Marco Ruggio - drums (dla siedemnastoletniego wówczas chłopaka był to pierwszy zespół,
obecnie znana i ceniona osobowość w branży filmowej - operator, montażysta, producent,
scenarzysta, reżyser - debiut film fabularny "Losing It" - nagroda na Festigious International
Film Festival, Los Angeles - lipiec 2019)
- Chris Merlin - guitar
- Ron Castro - lead vocals (Ron Antonio Castro - znany póżniej jako Juan Castro, ur. 02.07. 1942r.
w Dallas, TX, aktor teatralny, reżyser, na scenie muzycznej zapamiętany w czerwonych,
skórzanych spodniach, od 1989 do 2009 profesor dramatu w San Diego Mesa College, zm.
10.11. 2013r.)
Grupa zrealizowała tylko jeden singiel (który, jak objaśnił mi Marco nie odzwierciedla ani nie oddaje
faktycznego stylu artystycznego zespołu), chociaż nagrała pełny album (taśmy zaginęły) :
- "When The World Turns Cold" (Brian Monsour, Maggie Frauman)
- "We Chose To Walk" (Brian Monsour)
(wydany w drugiej połowie 1968r. - World Pacific, 77896 - WP-627 / 628)
Producentem nagrań był Richard Bock (pod koniec lat 50-tych współpracował z Ravi Shankar).
W okresie działalności Zone 26 grali praktycznie we wszystkich znanych miejscach na obszarze
Los Angeles, m.in. : The Whisky A Go Go, The Galaxy, The Cheetah, The London Fog, The
Troubadour, Gazzari's Night Club, The Hullabaloo.
Próby odbywały się we włoskiej restauracji (w Echo Park) należącej do mamy Marco Ruggio, a także w fabryce lamp. Zespół rezydował w Laurel Canyon.
Zone 26 grali u boku wielu znanych artystów, m.i.n.: The Doors, Iron Butterfly, Buffalo Springfield i
wielu innych.
Niestety brak funduszy, narkotyki i różnice artystyczne zdecydowały o tym, że w 1968r. grupa
Zone 26 zakończyła działalność.
Marco Ruggio (w odpowiedzi na moje pytania) :
"...1. We recorded an entire album. The tapes were lost.
2. We formed the band in the mid sixties.
3. Brian Mansour (keyboards & bass piano) Ron Castro (vocals) Christopher Merlin (guitar) Greg Bloch (electric violin) Marco Ruggio (drums)
4. The recordings were produced by Richard Bock. (spelling probably wrong) He was Ravi Shankar's producer.
We played at all LA venues and Love ins. The Cheetah, Whisky a gogo, the London Fog, The Galaxy, the Troubadour.
The band stayed together for about 2 years then imploded due to drugs, lack of funds, and artistic differences. Chris Merlin and myself are the only ones alive.
We were a pure psychedelic band. Much of what we attempted to record did not reflect nor truly capture our core.
We played along side the Doors, Buffalo Springfield, The Stone Poneys... we lived in Laurel Canyon for a time where we jammed with just about every LA musician. We were one of the 1st rockers with a classically trained electric violinist. He was a wonderful genius but a horrific junkie. Loved him. But lots of trouble.
Truly we were in the big mix but didn't have the engine to make it up the ladder. We did walk the walk and lived the times. We had a local following. The famous sculptor Vito would always find is and bring his amazing entourage of characters to our shows. Nico... the plastic fantastic model followed us when in town... interesting times!
There's so much I do not remember because of the distance in time...
By the way Zone 26 was named after our zip code. Echo Park...
We rehearsed in a lamp factory and my mother's Italian restaurant after hours...
... in echo park...
Our singer, Ron Castro was a theater actor. Between he and Greg's truly insane friends, our Laurel Canyon pad was packed with the most amazing characters and groupies you could ever conjure. ..."
"...Brian played Fender bass piano. Same as Ray from the Doors. Zone 26 was my first band. I was 17. ..."
The Motifs (New Jersey - US, Garage Rock) - mało znane zespoły
Grupa braci Cichon (Walt i o dwa lata starszy Ray) z Howell Township (New Jersey, US),
założona w 1965r. - w składzie :
- Walt Cichon - lead vocals, tambourine (Walter Alan Cichon z Howell, ur. 28.08. 1946r.,
absolwent Freehold High School, zginął w Wietnamie 30.03. 1968r. - jego ciało nigdy nie
zostało odnalezione)
- Ray Cichon - lead guitar (Raymond J. Cichon z Howell, ur. 24.07. 1944r., absolwent Freehold
High School, zmarł 11.08. 1980r. na skutek odniesionych ran w wyniku pobicia przez
nieznanych sprawców, którzy nigdy nie zostali ustaleni i osądzeni)
- Vinnie Roslin - bass (Vincent James Roslin, III z Freehold Township, NJ, ur. w 1946r. w
Neptune Township, NJ, wcześniej [1964 - 1965] członek lokalnej formacji The Sierras,
od 1969r. współpracował z Bruce'm Springsteen'em tworząc Child, a póżniej Steel Mill,
zm. 11.02. 2012r. w wyniku powikłań po operacji serca)
- John Lewandoski - drums (John Elliot Lewandoski, ur, 18.10. 1945r., absolwent Freehold
High School)
- Murray Bauer - rhythm guitar (Murray H. Bauer, ur. 16.09. 1946r., otrzymał powołanie do wojska
tego samego dnia co jego najlepszy przyjaciel - Walt Cichon).
(The Motifs, circa 1966, od lewej : John Lewandoski, Vinnie Roslin, Murray Bauer, Walt Cichon,
Ray Cichon)
(The Motifs, circa 1967, od lewej : Walt Cichon, John Lewandoski, Ray Cichon, Murray Bauer,
Vinnie Roslin - poniżej)
Grupa dostała się pod skrzydła Normana Seldina (siedemnastoletni przedsiębiorca muzyczny,
właściciel studia i etykiety Selsom Records w Fair Haven).
Przyjacielem zespołu był początkujący artysta Bruce Springsteen (... tak, to ten sam Springsteen),
który terminował u Ray'a grę na gitarze i był wielkim fanem talent zespołu, a w szczególności Walt'a
i Ray'a.
The Motifs byli w tym czasie najlepszym zespołem w Monmouth County i jednym z najlepszych w
New Jersey.
Występy przed dużą publicznością w The I.B. Club w Howell i West End Casino w Long Branch, NJ,
tylko ugruntowały tę pozycję.
Ich singiel (jedyne wydawnictwo zespołu) :
- "Molly" (W. Cichon - R. Cichon)
- "If I Gave You Love" (W. Cichon - R. Cichon)
(1966, Selsom Records, S - 107 / 108),
sprzedał się w ilości 2000 egzemplarzy, a piosenka "Molly" stała się nie tylko lokalnym hitem.
Niestety oryginalny (najlepszy) skład The Motifs nie przetrwał próby czasu, a właściwie
próby wojny w Wietnamie.
Jesienią 1967r. powołania do wojska otrzymali Walt i Murray.
Walt, po okresie szkolenia trafił do Wietnamu (dwukrotnie odznaczony - Purple Hearts, w tym
jedno z - Oak Leaf Cluster).
Pod koniec marca 1968r. jego jednostka toczyła cięzkie walki w Kantom (wówczas połundiowy
Wietnam). Właśnie tam 30 marca 1968r. zginął Walt wraz z około 10 towarzyszami broni (najprawdopodobniej od śmiertelnego postrzału w głowę). Pod silnym naporem jednostka
musiała się wycofać pozostawiając ciała zabitych i rannych. Po odzyskaniu terenu ciała żołnierzy
były tak zmasakrowane, że ich identyfikacja była niemożliwa. Ciała Walt'a nigdy nie odnaleziono.
Formalnie ogłoszono, że zaginął w akcji. Dopiero w listopadzie 1974r. Walt Cichon został uznany
za zmarłego, pozostawił żonę i dwoje małych dzieci.
(Walt Cichoń - Wietnam)
To nie był koniec tragedii rodziny Cichon. Dokładnie rok póżniej (30 marca 1969r.) zmarł ojciec
Walt'a - Walter C. Cichon (nigdy nie doszedł do siebie od czasu śmierci syna).
Kilkanaście lat póżniej (11.08. 1980) zmarł drugi z trzech synów (został najmłodszy Michael)
Helen Cichon (matka braci, zmarła w 1999r.) - Ray, na skutek obrażeń w wyniku pobicia. Sprawców
tego czynu nie ustalono.
Grupa The Motifs dalej funkcjonowała, ale to już nie było to samo. Nowi muzycy przychodzili i
odchodzili. Ostatecznie zakończyła działalność pod koniec lat 70-tych.
