The Morning After (Massachusetts - US, Garage Rock) - mało znane zespoły
Krótkotrwała (1967 - 1968) formacja z Franklin (Massachusetts, US) założona na Dean Junior College przez byłego członka popularnej, lokalnej grupy The Vandels - Jay Enos - w składzie :
- Jay Enos - vocals, organ Hammond, guitar
- Craig Herrick - bass
- Don Johnson - lead guitar
- Jimmy Grandmont - drums (były członek zespołów The Vandels, a następnie The Bourbons).
W krótkim okresie działalności grupa Morning After nagrała (AAA Recording Studios, Inc. w
The Eastern Alliance (Connecticut - US, Garage Rock) - mało znane zespoły
Historia tego zespołu jest nierozerwalnie związana z lokalnym (New Haven, CT) muzykiem,
wokalistą - Tim Gay.
Przesympatyczny, uprzejmy i nad wyraz pomocny człowiek, który w wielką chęcią podzielił się
ze mną swoją muzyczną biografią, przekazując mi bezcenne informacje i materiały (zdjęcia, pliki
muzyczne) dotyczące jego pierwszego zespołu o nazwie The Eastern Alliance.
Tim - w tym miejscu pragnę ci serdecznie podziękować za okazaną pomoc, bez której ta publikacja
byłaby niemożliwa.
Grupa The Eastern Alliance powstała w New Haven w 1965r. - założona przez Tim Gay i jego
starszego o dwa lata kolegę Bill Wrinn.
Pierwotnie był to kwartet - w składzie :
- Tim Gay - lead vocals, tambourine (Timothy George Gay, Sr., ur. 01.01. 1949r.)
- Bill Wrinn - drums (William M. Wrinn z New Haven, ur. 08.09. 1947r., zm. 20.09. 1999r.)
- Bill Dinneen - bass (William Joseph Dinneen, ur. 13.03. 1949r. w New Haven, uczęszczał do
Notre Dame High School - West Haven, grał w kilku lokalnych zespołach : Eastern Alliance,
The Royals, The Sweet Tea Band, zm. 21.01. 2011r.)
- Joe Viouso - keyboards, organ (Joseph C. Vaiuso z pobliskiego Hamden, CT, ur. 27.01. 1949r.),
do którego wkrótce dołączył :
- Ricky Zwick - guitar (Richard Henry Zwick z Bethany, CT, ur. 29.01. 1948r., absolwent - Amity
Regional Senior High School - class 1966).
(The Eastern Alliance)
W tym składzie, na początku 1966r. Eastern Alliance nagrali (The Music Box Recording Studio w
Hamden) pierwszy singiel :
- "Love Fades Away" (Wrinn - Gay)
- "Please Don't Say You're Sorry" (Wrinn - Gay),
wydany (private press) tego samego roku na etykiecie Wriga (nazwa pochodzi od nazwisk Wrinn i
Gay) Records ( 124-12 [TK4M - 5025 / 5026] ).
Ricky Zwick wkrótce potem opuścił zespół - został zastąpiony przez :
- Al Paluse (z Ansonia, CT) - guitar.
W 1967r. grupa nagrała (studio nagraniowe Syncron Trad Nossell w Wallingford, CT) drugi
singiel, zawierający, m.in. kompozycję :
- "Landr - Why Don't You Love Me",
niestety nigdy nie został wydany.
Bill Dinneen opuścił zespół, a zastąpił go basista John Riccio (a.k.a Buffalo Sun).
To był jednak koniec zespołu, który około 1968r. zmienił nazwę na The Snow (circa 1968 - 1970).
Reaktywacja zespołu Eastern Alliance (w nowym składzie) nastąpiła w 1970r.
Po dwóch latach działalności, w 1972r. powstał zespół o nazwie Taprock.
Taprock nagrał i wydał jeden singiel :
- "Sad Weary Town" (R.Anderson - T.Gay)
- "I Watch You Waking" (R.Anderson - T.Gay - S.Holden)
(1974, School Bus Records, SBR - 0001).
Działalność tego zespołu dobiegła końca około 1979r., kiedy to Tim założył (długodystansowy)
The Smokey Boys Band - w latach 1979 - 1989 grupa występowała z wieloma artystami Nashville
Grand Ole Opry, wydała wiele albumów, uczestniczyła w telewizyjnych programach muzycznych,
a także pojawiła się w horrorze Steve Miner'a - "Friday The 13th, Part 2" (1981).
Tim Gay :
"... Paul,
The Eastern Alliance started in 1965 by Bill Wrinn and myself. The record label was a combination of our names thus WRIGA RECORDS
Original members were Tim Gay - vocals, Bill Wrinn - drums, Bill Dinneen - bass guitar and Joe Vaiuso - keyboards and organ.
Shortly after we added Ricky Zwick on guitar.
The Band started in New Haven Connecticut.
We recorded our first record at The Music Box Recording Studio in Hamden, Ct. in early 1966 and released the single in 1966.
Ricky Zwick soon after left the band and was replaced by Al Paluse from Ansonia, Ct.
We were recording our second single at Syncron Trod Nossell recording studio in Wallingford, Ct when the band dissolved. Bill Dinneen had left the band and had been replaced by John Riccio AKA Buffalo Sun on Bass guitar.
The second single was finished but was never released. ( I have attached an MP3 of the song)
We were also featured in the hardcover book (TeenBeat Mayhem!) written by Mike Markesich which was released in 2012
The original Eastern Alliance band lasted only a couple of years and then turned into a band named The Snow which started around 1968 and lasted a couple of years.
In 1970 we revised The Eastern Alliance with new members and worked a couple of years with that band untill 1972 when we formed the band called TAPROCK.
Taprock released one single on School Bus Records (also attached) and disbanded around 1978-1979 when I formed the Band called THE SMOKEY BOYS BAND.
The Smokey Boys Band Performed on the road from 1979 to 1989 with many Nashville Grand Ole Opry artists, released many albums, did television music shows and talk shows and appeared in the movie FRIDAY THE 13TH PART 2.
The Smokey Boys Band still performs and records today.
You can Google The Smokey Boys Band if you want more info about them.
Please let me know if there is any more information you would like added and I will send it along to you.
I also see you are friends with George Morgio of The North Atlantic Invasion Force. George and I have been friends for over 50 years and worked together many times in the 1960's. We used to do concerts together with my band and his band on the same bill.
There were many very good bands here in Ct. at that time including The Shags, The Chosen Few,Tommy and The Rivieras, and Micheal Bolton to name just a few. ... "
P.K. : "...One more thing, Ricky Zwick participated in the recording "Love Fades Away" and "Please Don't Say You're Sorry"? ..."
Tim Gay : " ...Yes I believe that is correct ... ".
The Bats (Pennsylvania - US, Garage Rock) - mało znane zespoły
Trochę spóźniony mikołajkowy prezent. Od dłuższego czasu miałem ochotę o nich napisać, ich
świetny singiel do dzisiaj robi wrażenie. Niestety, brak wiarygodnych (sprawdzonych) informacji
powodował niemożność realizacji tego planu.
Jednak szczęście się do mnie uśmiechnęło, po wielu dniach poszukiwań udało mi się nawiązać kontakt z członkiem tego zespołu (autorem obydwu kompozycji singlowych) - gitarzystą Dennis'em
Nardantonio. To dzięki niemu ta publikacja jest możliwa.
Grupa The Bats została założona około 1965r. w Narberth, PA lub (można także powiedzieć) w
pobliskim Penn Valley (skąd pochodzi Dennis) - w składzie :
- Bob Digianvittorio - vocals (kuzyn Dennis'a)
- Dennis Nardantonio - guitar
- Wesley Reed - drums
- Jerry Nacarrelli - bass.
Dwoje z nich (Dennis i Wesley) uczęszczało do Harriton High School, Rosemont, PA.
Singiel :
"How Could You Have Known"
"Evelyn",
został nagrany (Frank Virtue - Virtue Recording Studios - Philadelphia, N Broad St) w 1966r,
wydany w drugiej połowie 1966r. na etykiecie Merben Records (MR - 501, drogie i bardzo cenione przez kolekcjonerów wydawnictwo)
(Gitara [Fender Jaguar] Dennis'a Nardantonio, na której grał podczas sesji nagraniowej singla)
Dennis (w tym czasie osoba niepełnoletnia) nie mógł podpisać kontraktu, zrobił to za niego jego
ojciec Guido (to on występuje na etykiecie singla jako autor piosenek, faktycznie był nim Dennis).
Wojna w Wietnamie odcisnęła swoje piętno także na tym zespole. Krótko po nagraniu singla
Wesley, a także Bob zostali powołani do wojska i wysłani do Wietnam. Grupa The Bats zakończyła
działalność.
Dennis Nardantonio (w odpowiedzi na moje pytania) :
"... Hello Paul,
Guido was my father. Even though his name is on label I wrote the song. I was told at that time I was too young to sign a contract. There were 4 in the band. Lead singer was Bob Digianvittorio (cousin), myself on guitar, Wesley Reed on drums, Jerry Nacarrelli on bass. I put down an organ track in Evelyn. Shortly after the recording Bob was drafted into the army. In the service he met a couple of guys in the service who sang well. They did the harmony in the songs. I don't remember their names. ..."
"...Thanks for the compliments!
Yes .... it started Narberth PA or you could say Penn Valley where I lived which is near Narberth. Just two us went to Harriton in Rosemont PA..... myself and the drummer. The Vietnam war in the 60's dissolved the band. The drummer and lead singer were drafted. I never saw the drummer again. The songs were recorded at Virtue on N. Broad st. Yes... I have recorded songs after that. If you Google the word FOJOM it will take you to various links where there are some recent songs ..."
"...I currently play in a cover band called Dark Horse
https://www.bandmix.com/darkhorse_sc
Dark Horse
Dark Horse: Band in Aiken, South Carolina.Multi-genre cover band doing mostly classic pop/rock seeking bookings for live performances....
bandmix.com ..."
"...I still have the guitar I used in those recordings .... 1965 Fender Jaguar ..."
Many thanks to Dennis for the information and materials.
The Pandas (Texas - US, Garage / Psych Rock) - mało znane zespoły
Jedna z ciekawszych teksańskich garażowych formacji drugiej połowy lata 60-tych.
Założona w San Antonio, TX przez młodych lokalnych muzyków - uczniów Alamo Heights High
School - w 1963r. podczas corocznej Howdy Night Fiesta - pod nazwą The Centurys.
Dwaj początkujący gitarzyści :
- Will (Bill) Bellamy (William Bellamy z San Antonio, uczeń Alamo Heights High School, San
Antonio - class 1964)
- Tony Volz (Thomas Volz - uczeń Alamo Heights High School - class 1964),
zaprosili do współpracy :
- Pat Wellberg (posiadał "wypasiony" sprzęt - biały Fender Stratocaster, w high school przez dwa
lata grał w piłkę nożna i przez rok w koszykówkę, pochodził z Nowego Jorku, jego brat - Pat
grał z Joey Dee And The Starlighters w Peppermint Lounge, NY)
oraz grającego na perkusji :
- Jimmy Taylor (James A. Taylor z San Antonio, uczeń Alamo Heights High School - class 1964).
Nie jest jasne, kiedy (1963 lub 1964) do zespołu dołączył charyzmatyczny wokalista :
- Wink Kelso (uczeń Alamo Heights High School - class 1964, w szkole średniej grał w piłkę nożną,
później dla utrzymania kondycji w piłkę ręczną, "gwiazda filmowa" - porusza się - śpiewa -
szepcze ballady - nigdy nie stoi w miejscu, potrafił grać na gitarze, perkusji i organach, dodatkowo
pobierał lekcje śpiewu).
Przypuszczalnie grupa używała także nazwy - Wink Kelso And The Centurys.
W 1964r. wydała (jedyny) singiel :
- "Whole Lot Of Shakin' Going On"
- "Gandy Dancer" (autorstwa The Ventures - ulubiony zespół instrumentalny Will Bellamy),
wydany w 1964r. na etykiecie Mark C Records (MC - 101).
W 1965r. grali razem z The Kingsmen w The Granada Ballroom.
Na początku 1966r. grupę opuścił Tony Volz, a po jego odejściu w marcu 1966r. zmieniono nazwę na
The Pandas. Duża w tym zasługa Mel'a Alcock - właściciel, zarządca Swingtime Productions, a także
managera wielu bardzo dobrych zespołów, który przejął także "stery" kariery The Pandas. Grupa, stała się "zespołem domowym" nowego programu telewizyjnego - "Panda - Monium", który był
pokazywany w okolicach Houston.
Po ukończeniu szkoły, Wink i Jimmy podjęli studia na Trinity University, a Pat dalszą edukację w
San Antonio College.
Przez pewien okres czas (1966 rok) w zespole występował gitarzysta (wcześniej grał w
popularnych lokalnych zespołach - The Minuets i The Pipelines) :
- Galen Niles (absolwent Robert E. Lee High School, San Antonio, student na Trinity University,
jego brat Stephen był gwiazdą koszykówki w Lee H.S., Galen - oprócz wymienionych
zespołów, w różnych okresach swojej kariery grał, m.in. w : The Argyles, The Outcasts - zastąpił
Denny Turner'a gdy ten w 1966r. został powołany do wojska, Homer).
Nie jest jasne, czy Galen uczestniczył w nagraniu jedynego singla The Pandas :
- "Walk" (Bellamy - Kelso)
- "Girl From New York City" (Brian Wilsom),
który został wydany na koniec maja 1966r. przez Swingtime (SW - 1001 / 1002).
Krótko po wydaniu singla z zespołem rozstał się Will Bellamy. Co było powodem tej decyzji, nie
wiadomo.
Singiel był promowany w Houston, Dallas. Odniósł duży sukces na Florydzie, a zespołowi od
razu zaproponowano gościnne występy w Jacksonville, Daytona Beach i Miami. Niestety
były to oferty, które nie zostały zaakceptowane z powodu nauki.
Ostatecznie The Pandas zakończyli działalność około 1967r.
Pat Wellberg i Wink Kelso występowali później razem w formacji - Wink Kelso And The
The Missing Links (presumably California - US, Garage Rock) - nieznane zespoły
W pełni anonimowy, tajemniczy zespół pochodzący przypuszczalnie z południowej Kalifornii.
Wiele osób próbowało rozwikłać biografię tej grupy, niestety bez powodzenia, mnie także się to
nie udało.
Na domiar złego nazwa zespołu (The Missing Links - w samych US było kilkanaście grup o takiej
nazwie) w tym nie pomaga i jeszcze bardziej komplikuje potencjalne ustalenia.
The Mising Links, nagrali jeden singiel :
- "You've Got Your Rosies On" (R. Jarrard, James Hilton)
[Rick Jarrard - James Hilton, obydwaj mieszkali w Los Angeles]
- "They Say You Lie",
wydany przez Discovey Records z Los Angeles (nr kat. 102265, cena rynkowa tego ultra rzadkie wydawnictwa to wydatek rzędu ponad 1000 USD) podobno w październiku 1965r.
Mam pewne wątpliwości odnośnie daty wydania (mogło być to później). W październiku 1965r.
wytwórnia Discowery wydała singiel zespołu Cosmic Tones (muzyka trochę w klimacie Ritchie
Valens) o nr kat. 101765. Znaczna różnica w numeracji katalogowej może (oczywiście nie musi)
świadczyć, że single zostały wydane w różnych przedziałach czasowych.
W 2015r. "They Say You Lie" znalazło się na kompilacyjnym wydawnictwie :
Biggy Rat (Ohio - US, Hard Rock) - mało znane zespoły
Przygotowując materiał o tej grupie, udało mi się nawiązać kontakt z liderem, a zarazem założycielem zespołu - Jim Poobah Gustafson (wł. James Byron Gustafson z Youngstown, OH,
znany także, zwłaszcza w początkowym okresie bogatej kariery jako Jim Gustafson).
Kiedy miał 17 - 18 lat założył (około 1970r.) w Youngstown formacje o nazwie Biggy Rat.
Jim Poobah Gustafson - "... oryginalny skład zespołu był następujący :
- Jim Gustafson - guitar, vocals
- Scott Hunter - bass
- Gary DiPasquale - drums
- Shirli Stahara Shank - vocals.
Na początku próbowaliśmy męskiego wokalistę, ale to nie wypaliło, więc umieściłem ogłoszenie w
gazecie, na które odpowiedziało kilka osób. Przesłuchaliśmy wokalistkę (Shirli Stahara Shank), która była o 12 lat starsza - byliśmy pod wielkim wrażeniem jej wokalu.
(Biggy Rat, rok 1970)
W ciągu 6 miesięcy poszliśmy do studia, nagrywając singiel (z jednym własnym, oryginalnym
Nasz zespół szybko stał się bardzo popularny. Graliśmy koncerty ze znanymi zespołami :
Uriah Heep, Ted Nugent, duet - Cheech & Chong, Sugarloaf, Glass Harp i inne.
Po około roku odszedł Gary DiPasquale, a do zespołu dołączyli :
- Steve Rahrbaugh (drums)
- Frank Amedia (keyboards).
Wkrótce odkrył nas brat Kenny Rogersa (Lelan Rogers), który zabrał nas do Memphis w
Tennesee, aby nagrać album. Gdy dotarliśmy do studia, był tam basista Jimiego Hendrixa,
Billy Cox. Powiedziałem - co tu robisz ? - Billy odpowiedział - Lelan Rogers zatrudnił mnie
do wyprodukowania twojego albumu. Album nigdy nie został wydany (ale wkrótce go wydam).
Po trzech latach zespół (Biggy Rat) zakończył działalność. Klawiszowiec, nie był zainteresowany
dalszym graniem rocka, chciał założyć zespół jazzowy. Postanowiłem założyć nowy zespół - Poobah
i dalej się bawiłem ..."
Jim Poobah Gustafson
Tekst oryginalny - "... Hello Paul. Thanks for your interest in my bands. I formed Biggy Rat when I was 17-18. We tried a male vocalist, but he didn't work out, so I put an ad in the newspaper, and a few people answered. We auditioned a female singer who was 12 years older, and she kicked ass! Within 6 months we went in the studio. I wrote the Original song, with help from Shirli on lyrics. She told me shr
Our band got
Sorry, I got send before finishing
She told me she loved my songwriting.
Our band got very popular quickly. We ended up playing shows with famous bands, Uriah Heep, Ted Nugent, Cheech & Chong, Sugarloaf, Glass Harp, more
The band"s original lineup was
Shirli Stahara Shank- Vocals
Jim Poobah Gustafson-Guitar, Vocal
Scott Hunter -bass
Gary DiPasquale-Drums
After about a year, Gary left , and we added Steve Rohrbaugh- Drums, and Frank Amedia- Keyboards
Soon we were discovered by Kenny Rogers brother, and he took us to Memphis, Tennesee to record an album. When we got to the studio, Jimi Hendrix bassist Billy Cox was there! I said what are you doing here? Billy said, Lelan Rogers hired me to Produce your album !! The album has never been released, but I will release it soon. After 3 years the band ended , as Keyboard player said he wanted to form a jazz band, stop playing rock. I went and formed Poobah, and kept on rockin' ..."
Jim Poobah Gustafson zadebiutował kilka lat wcześniej, w wieku około 15 lat w lokalnej formacji
The Daze Endz (Youngstown, 1967 - 1969) - w składzie :
- Chris Rochow (rhythm guitar, vocals)
- Jim Gustafson (lead guitar, lead vocals)
- Phil Jones (bass, lead vocals)
- Nick Salpietra (keyboards)
- Ray Catheline (drums).
(The Daze Endz, od lewej : Chris Rochow, Ray Catheline, Jim Gustafson, Nick Salpietra, Phil Jones)
(The Daze Endz, od lewej : Jim Gustafson, Nick Salpietra, Chris Rochow, Phil Jones, Ray Catheline)
Ta formacja nagrała jeden singiel :
- "What Can I Do ?"
- "Knock On Wood",
wydany na początku 1968r. - United Audio.
W 1972r. Jim Gustafson założył ("długodystansową") grupę Poobah - pierwotnie w składzie :
- Jim Poobah Gustafson - guitar, vocals
- Phil Jones - bass (były muzyk The Daze Endz)
- Glenn Wiseman - drums.
(Poobah - rok 1972, od lewej : Jim Poobah Gustafson, Glenn Wiseman, Phil Jones)
Many thanks to Jim Poobah Gustafson for materials and information.
Daze of The Week (Washington - US, Garage Rock) - mało znane zespoły
W drugiej połowie 1966r. pięciu młodych chłopców (w wieku 15 i 16 lat) z Tacoma (Washington, US), uczniów Woodrow Wilson High School, Tacoma :
- Gregg Gagliardi - keyboards, vocals (Gregg Joseph Gagliardi, ur. 24.02. 1950r.)
- Mark Harkness - guitar, vocals
- Scott Jones - bass (w momencie założenia zespołu nie miał ukończonych 16 lat)
- Brent Lund - guitar, vocals (Brent W. Lund, ur. 03.12. 1950r.)
- Mark Watson - drums,
założyło zespól o nazwie Daze of The Week.
Zadebiutowali w październiku 1966r. występując w Mason Junior High School, Tacoma.
Później regularnie koncertowali na wielu imprezach tanecznych w regionie.
W tym samym roku (1966) nagrali (Audio Recording - Seattle) singiel :
- "Believe Me" (Gagliardi)
- "One Night Stand" (Gagliardi),
wydany (1966) przez Piece Records (nr kat. PR - 1003).
Grupa nagrała także utwór - "You Gotta Give, Baby", którego publikacja wiązała się z koniecznością
wydania go pod inną nazwą (zespół nie chciał być kojarzony z tym nagraniem). Wybór padł na
Grotesque Mommies (krótko działający zespół w 1966r. z Tacoma, personalnie związany z Daze
of The Week tylko przez osobę Scott'a Jones'a). To wcielenie Grotesque Mommies (skład ten
sam co Daze of The Week) - wydało (1966) singiel :
- "One Night Stand" (inna wersja, niż na singlu Daze of The Week)
- "You Gotta Give, Baby",
także wydany (1966) przez Piece Records (nr kat. PR - 1002).
Kilka nagrań zespołu, m.in. :
- Run Run Run"
- "Taxman"
- "One Night Stand"
zostało zarejestrowanych (przez Marka Watsona - stara, dwuwarstwowa szpula) około 1967r.
podczas występu zespołu w community center - Vashon Island, WA.
W sierpniu 1968r. oryginalny skład zespołu przestał istnieć. Odeszli Scott Jones i Gregg Gagliardi.
Na ich miejsce pozyskano : Steve Black (keyboards) i Gordon Aamot (bass). Po około roku
(circa 1969) grupa Daze of The Week przestała istnieć, przekształcając się w zespół o nazwie
Sage (w składzie, m.in. : kilku członków Daze of The Week i Rick Harris na perkusji).
Many thanks to Scott Jones for materials and information about the band.
Bristol Boxkite (California - US, Psych Rock) - (nie)zapomniane zespoły
Ten utalentowany i popularny w regionie Castro Valley (California, US) zespół w znacznej mierze
różni się od większości mało znanych artystów, których biografię opublikowałem na tym blogu.
Bristol Boxkite, na trwałe pozostali w pamięci pokolenia "Summer Of Love", mając liczne szeregi
fanów na East Bay.
Nie licząc okresu działalności zespołów : The Imperials - Mark V, grupa Bristol Boxkite powstała w drugiej połowie 1965r. kiedy to miały miejsce pierwsze próby - w składzie :
- Bill Inadomi - guitar, vocals (Bill T. Inadomi z Castro Valley, ur. 01.12. 1947r.)
- Jerry Dohrmann - bass (Gerald Alan Dohrmann z Casto Valley, ur. 12.04. 1948r.)
- Dave Mesquite - guitar (ten pochodzący z Casto Valley muzyk zmarł kilkanaście lat temu, w
ostatnim okresie mieszkał w Yelm, WA, jego - także już zmarły brat - Steven [Skip] Mesquite
grał w kilku lokalnych zespołach, m.in. Tower Of Power i Cold Blood)
- Dennis Hutchinson - vocals (Dennis Lynn Hutchinson z Castro Valley, ur. 21.12. 1947r.
ostatnio zamieszkały w San Lorenzo, CA),
które odbywały się w rezydencji Bill'a Inadomi w Castro Valley.
Przypuszczalnie, w tym okresie swój krótki pobyt w zespole zaliczył perkusista - Ralph Medina.
Właściwy okres działalności zespołu rozpoczął się w 1966r. Wtedy nowo powstała grupa pozyskała :
- Bill Ellis - lead guitar, vocals (wcześniej występował w nocnych klubach w San Leandro)
- Fred Allen - drums (absolwent Castro Valley High School - class 1965).
(Bristol Boxkite, circa 1966, od lewej : Jerry Dohrmann, Bill Ellis - stoi, Bill Inadomi, Fred Allen,
Dave Mesquite i Dennis Hutchison - stoi)
Na początku 1967r. drogi Dennisa i pozostałych kolegów się rozeszły. Wokalista opuścił zespół.
Poszukiwania (prowadzone przez managerów zespołu - Joyce Canright i Tom Brown z "Bon-Rite
Booking Agency) były ukierunkowane (zgodnie z panującymi trendami) na znalezienie wokalistki.
Udało się pozyskać - Sandy White (później Sandy White - Fezler), która wniosła do zespołu sporo artystycznego kolorytu i urok osobisty.
(Bristol Boxkite, 1967, od lewej : Fred Allen, Bill Inadomi, Jerry Dohrmann, Sandy White, Bill Ellis,
Dave Mesquite)
Talenty muzyczne członków Bristol Boxkite kwitły podczas licznych występów zespołu na terenie
m.in. - szkół średnich, okolicznych potańcówkach, halach i imprezach młodzieżowych.
W 1967r. zyskała przychylność, zainteresowanie ze strony producenta muzycznego Leo Kulka
(Leo De Gar Kulka) z Golden State Recorders w San Francisco, stając się z czasem jednym
z jego ulubionych zespołów. Podpisano kontrakt nagraniowy na nagranie pełnego albumu.
W okresie od maja 1967r. do maja 1968r. Bristol Boxkite spędzili wiele czasu w G.S.R. nagrywając
wiele materiału, który docelowo miał być wydany jako album przez World Pacific Records.
W lutym 1968r. ukazał się singiel (jedyne wydawnictwo w okresie działalności zespołu) :
- "If You Love Me" (Ellis)
- "Colors Of Love" (Ellis - White)
(1968, World Pacific, 77886).
Materiał na pierwszy album był już gotowy późną jesienią 1967r. (nawet okładka została już
zaprojektowana), miał być wydany w pierwszej połowie 1968r. Niestety późniejsze wydarzenia
spowodowały, że World Pacific wycofało się z tego projektu. Bill Ellis (podpora i lider zespołu)
został wcielony do wojska i wysłany do Wietnamu. Pozostali członkowie zespołu próbowali temu
zaradzić podejmując poszukiwania osoby, która mogła by go zastąpić. Osobowość i rola Billa
w zespole była tak duża, że zespół nie podołał temu zadaniu. Pod koniec 1968r. grupa
Bristol Boxkite rozpadła się. World Pacific nie chciało ryzykować wydaniem albumu zespołu
którego nie można pokazać na koncertach. który praktycznie nie istnieje.
Bill Ellis, po czteromiesięcznej służbie liniowej ( piechota - First Air Cavalry Division)
otrzymał nowe zadanie. Został poproszony o występy dla żołnierzy liniowych na dość
niebezpiecznych terenach - m.in. siedział w bunkrach i wykonywał własne kompozycje dla licznej
grupy żołnierzy, co stanowiło dla nich rozrywkę, a zarazem podnosiło morale.
(Bill Ellis - Wietnam, 1969)
Dzięki kilku wydawnictwom kompilacyjnym :
- V/A - "Golden State Psychedelia"
- V/A - "You Got Yours! : East Bay Garage 1965 - 1967"
- V/A - "My World Of Make Believe - Sunshine, Soft & Studio Pop 1966 - 1972",
możemy poznać ten utalentowany, a z drugiej strony niespełniony zespół.
Trzeba mieć nadzieje, że pozostałe nagrania zarejestrowane w Golden State Recorders zostaną
kiedyś opublikowane - ten zespół zasługuje na to jak mało kto.
Many thanks to Fred Allen for the information, materials, patience and time he devoted to me.
