piątek, 29 kwietnia 2016

Tim Wheeler (US) - "Blues-Rock Fusion" (1980, Hard Blues Rock)

Tim Wheeler (US) - Blues-Rock Fusion  (1980, Hard Blues Rock)



Tim Wheeler  (Timothy E Wheeler) urodził się 2 maja 1964r. w Beaumont, TX, jako syn Sybil i Howard Wheeler wychowywał się i dorastał
w Tyler, TX - tam chodził do szkoły : zaczynał w Rice Elementary School, a kończył w Robert. E. Lee
High School w roku 1982. Jego pierwszym wyborem była perkusja, na której zaczął grać w siódmym
(lub dziewiątym) roku życia, odnosząc lokalne sukcesy. W wieku 14 lat grał (na perkusji) w szkolnym
zespole o nazwie Grand Zero, wspólnie z kolegami : gitarzysta Steve Cooper (już nieżyjący, to on wymyślił
nazwę), John McCaskill i Phil Pesnell. Managerem zespołu był Howard Wheeler. Na gitarze zaczął grać
dopiero w wieku 15 lat (inne instrumenty : skrzypce, altówka, harmonijka, mandolina - nie były mu obce).
Już rok później nagrał i wydał swój album  - " Blues-Rock Fusion"  (1980, Private Press - Duke Records,
809-123, US), w nakładzie (podobno) 500 egzemplarzy.








Nie jest jasne, kto wsparł młodego muzyka w nagraniu tej płyty. Być może byli to : Larry Pierce (34 lata)
na perkusji i Robert Bolden (32 lata) na basie, z którymi grał na początku lat 80-tych jako trio (tak jak
Jimi Hendrix - jeden z jego mentorów). Od wczesnych lat 90-tych zaangażowany w projekcie o nazwie
Tim Wheeler And The Soul Shufflers - obecnie Dallas, TX.


Tim Wheeler (US) - "Blues-Rock Fusion"  (1980, Private Press - Duke Records, 809-123, US)


1A   Mom And Dad Blues
2A   Reach For The Sky
3A   Sing My Blues
4A   Why Won't You Let Me Go
5A   Take The Loss
6A   Sunrise
7A   Every Now And Then
1B   Louisiana Girl
2B   I Got To Rock' N Roll
3B   Raw Blues
4B   Wars Of The Future
5B   The Charmer
6B   Can't Keep You Satisfied
7B   Shakin' With The Blues


Tim Wheeler   -   vocals, guitar

? Larry Pierce   -   drums
? Robert Bolden   -   bass


http://www.dailymotion.com/video/x47q32p_tim-wheeler-wars-of-the-future-1980_music 
http://www.dailymotion.com/video/x47q30z_tim-wheeler-i-got-to-rock-n-roll-1980_music 
  















środa, 27 kwietnia 2016

The Viola Crayola (US) - "Music : Breathing Of Statues" (1974, Prog Jazz / Rock)

The Viola Crayola (US) - Music : Breathing Of Statues  (1974, Prog Jazz / Rock)



Znakomite trio z San Antonio (Texas, US) z tragiczną historią. Grupa powstała na początku lat 70-tych
w składzie : gitarzysta (wirtuoz tego instrumentu) Anthony Viola  (Anthony Patrick Viola, ur. w 1953r.), jego
młodszy brat - perkusista Ron Viola (Ronald Viola) i  basista Bill Jolly. Nie można wykluczyć, że pierwszym
wyborem basisty był David Catacalos (z pochodzenia  Grek), z którym bracia wystąpili  pod koniec września 1972r.  w The Gatehouse (207 Fourth Street - San Antonio). Jednym z pamiętnych  występów
(przed nagraniem płyty) był koncert grupy 25 listopada 1973r. na University of Texas (Medical School
Auditorium - San Antonio). Na początku października (od 1 do 3-go) 1974r. zespół nagrał płytę w studio -
Delta Recording Corp. w New York. Zanim zespół naprawdę zaistniał już go nie było. Pod koniec listopada
1974r. we wtorkową noc w wypadku na niestrzeżonym przejeździe w San Antonio, samochód osobowy
kierowany przez Mary Lou Viola (matka braci) wjechał pod nadjeżdżający pociąg towarowy. W wypadku
zginął kierowca i pasażerowie : gitarzysta grupy The Viola Crayola - Anthony Viola, William Gardner i jego
córka Pamela Gardner. Jechali na przyjęcie urodzinowe. To był koniec zespołu. Pod koniec 1974r.
ukazała się ich (jedyna) płyta - "Music : Breathing Of Statues"  (1974, Private Press - Fautna, no number, US).













Basista grupy - Bill Jolly, w latach 1982-1984 był członkiem znanej formacji Butthole Surfers z San
Antonio (w tamtym czasie, szukającej "szczęścia" w Kalifornii).


The Viola Crayola (US) - "Music : Breathing Of Statues" (1974, Private Press - Fautna, no
number, US)


1A   Mr. Leroy, Pepe's Lost
2A   The Bus To New York
3A   I Know You Don't Have A Car, But What Color Is It ?
4A   2+1
1B   The Nurds At My School
2B   You're Drivin' Me Crazy With Relief
3B   The Last One On Earth
4B   What Is The Meaning Of Love ?


Anthony Viola   -   guitars
Ron Viola   -  percussion
Bill Jolly   -   bass


http://www.dailymotion.com/video/x477vqc_the-viola-crayola-i-know-you-don-t-have-a-car-but-what-color-is-it-1974_music 
 
  

poniedziałek, 25 kwietnia 2016

William D. Fisher (Canada) - "W.D. Fisher" (1972, Prog Rock)

William D. Fisher (Canada) - W.D. Fisher  (1972, Prog Rock)



Grupa powstała w Saint-Raymond (ok.60 km na północny - zachód od Quebec City, Canada) w 1966r.
Założona jako - South Gate 24, przez : Pierre Kirouac (vocals), Marcel Perigny (rhythm guitar), Denis Savard (bass), a także jako osoba współpracująca brat Denis - Marc Savard (technik). Niespełna rok  później (1967) dołączyli  perkusista Jean - Pierre Bernard i Guy Desrochers (lead guitar). Początkowo
próby odbywały się w pomieszczeniu piwnicznym domu rodziców Marcel Perigny w Sainte-Foy (przedmieścia Quebec City), a później (po odejściu z zespołu Marcel Perigny w roku 1968) w budynku przy de la Visitation (Sainte-Foy). Były to czasy kiedy zespół był pod silnym wpływem brytyjskich grup : The Who, The Animals, Cream, itp. W roku 1969 zespół opuścił wokalista Pierre Kirouac. Był to pewien
problem, jego następcy : Pierre Turgeon, a następnie Claude Letourneau, nie zagrzali długo miejsca w
zespole. Trochę dłużej pełnił tę funkcję kolejny wokalista - Pierre Parisi, który po kilku miesiącach (1970)
ostatecznie opuścił zespół (później czarował swoim głosem w nowej formacji o nazwie Agatha), a Denis Savard przejął rolę "pierwszego głosu". Grupa zmienia nazwę na - William D. Fisher, a jesienią 1970r.
do zespołu przyłączył się - Serge Perreault (utalentowany, doświadczony klawiszowiec, wcześniej występował w różnych zespołach na obszarze Plessisville, QC). Muzyka zespołu nabrała innego wymiaru,
stała się bardziej rozbudowana, progresywna. Dołączył także (na krótko) gitarzysta - Claude Lepine.
Lokalne występy w pierwszej dekadzie 1971r. (La Petite Bastille, Universite Laval, St-Jean - Quebec, Terre des Hommes - Montreal), rosnąca popularność zespołu spowodowały zainteresowanie ze strony znanego
promotora - Pierre Gravel (właściciel agencji "PG", mającej pod swoimi skrzydłami szereg lokalnych
zespołów, m.in. : Souls Of Inspyration, Ellison, Dionysos, Agatha, Les Sinners, Rembrandt, Sex z Montrealu - znany także jako Le Sex de Montreal). Złożona przez niego propozycja współpracy została przez zespół
przyjęta. Jednak nie wszyscy byli w stanie poddać się reżimowi ciężkiej pracy. Pod koniec 1971 roku z
zespołu odeszli : Denis Savard, Jean-Pierre Bernard i Claude Lepine. Pozostali (Serge Perreault i Guy
Desrochers), zaprosili do współpracy : Robert (Bob) Letourneau (vocals), Gilles Laverdiere (bass) i Rene
Laurendeau (drums).








Pierre Gravel załatwił im przesłuchanie w wytwórni Trans - Canada (International), co zaowocowało
kontraktem na wydanie płyty. Rejestracja nagrań (ok. 80 godzin) odbyła się w styczniu 1972r. w
pracowni Denis S. Pantis (impresario, producent) na Cote-des-Neiges w Montreal, pod okiem Rene
Letarte (były basista, wokalista, kompozytor Bel Canto). Album - "W.D. Fisher" (Trans-Canada, TSF
1447, Canada) ukazał się w lutym 1972 (na Walentynki).







Większość opinii i recenzji prasowych była pozytywna. Na przestrzeni 1972-73r. zespół uczestniczył
w licznych występach wraz z innymi grupami ze "stajni" Agencja "PG". Podsumowaniem był Super Swing 73
m.in. obok grup : Agatha i Sex. Grupa nie skorzystała z sugestii Pierre Gravel aby przenieść się do Toronto,
celem zdobycia "nowych rynków" i w perspektywie nagrania drugiej płyty. Muzycy byli coraz bardziej
przekonani  do podjęcia decyzji o rozwiązaniu zespołu. Mimo wszystko w dość amatorskich warunkach
(nie korzystając z profesjonalnego studia) w ciągu kilku dni nagrali siedem nowych utworów, z myślą o
nowym albumie. Jednak skończyło się to tylko na planach. Zespół w niedługim czasie zakończył działalność.


William D. Fisher (Canada) - "W.D. Fisher" (1972, Trans-Canada, TSF 1447, Canada)


1A   Beggar
2A   I Do Love You
3A   Eden's Dream
1B   You
2B   William D. Fisher's Adventures


Guy Desrochers   -   guitars
Serge Perreault   -   organ, piano, clavinet, vocals
Robert (Bob) Letourneau   -   vocals
Rene Laurendeau   -   drums
Gilles Laverdiere   -   bass, vocals

Producer   -   Rene Letarte
Engineer   -   Joey Perno


http://www.dailymotion.com/video/x46s4wh_william-d-fisher-william-d-fisher-s-adventures-1972_music 
  




niedziela, 24 kwietnia 2016

Vulcan (US) - "Meet Your Ghost" 1978, 1980 (1981, Heavy Psych Rock)

Vulcan (US) - Meet Your Ghost -  1978, 1980   (1981, Heavy Psych Rock)



Gdy w 1970r. zmarł Jimi Hendrix - Lyle Steece miał 11 lat (Lyle Joseph Steece, ur. 28 sierpnia 1959r.
niedaleko Spencer w małej miejscowości Sioux Rapids, Iowa, US) i w tym czasie zaczął grać na gitarze,
chciał być jak jego wielki idol. The Beatles i Hendrix - to były muzyczne inspiracje młodego gitarzysty.
Z czasem dorobił się dużej kolekcji płytowej sięgającej ponad 3000 (albumy, single) i różnego rodzaju
gadżetów muzycznych (autografy, plakaty, itp).








Vulcan - to właściwie Lyle Steece, z grupą muzyków (przyjaciół) do pomocy. Jego pierwsze opublikowane
nagranie to : "Say Girl" / "Drugs Can Kill" (nagrane w listopadzie 1978r., a wydane w lutym 1979 przez
North Star Productions).







Okoliczności związane z wydaniem płyty - "Meet Your Ghost" nie do końca są jasne. Nagrań dokonano
w Studio 13 - lipiec 1978r. (strona A), oraz ponownie w Studio 13 - kwiecień 1980 i F.O.E. Ballroom
w czerwcu 1980r. (strona B), a album ujrzał światło dzienne w 1981r.  Jest sporo
niejasności w przedmiocie wydania płyty. Pierwotnie album nosił nazwę - "Hard As Rock", Vol. One,
wykonawca - Lyle Steece Of Vulcan  (prosto z tłoczni płyta miała profesjonalną srebrną etykietę z
profesjonalnym nadrukiem - najprawdopodobniej wykonano od kilku do kilkunastu kopii, w większości
bez okładki).







Z jakiegoś powodu artysta postanowił zmienić etykietę, naklejając własną, zrobioną chałupniczym sposobem
(maszyna do pisania, kserokopiarka), zmieniając przy tym opis albumu na : Vulcan - "Wedding Album" i
datę wydania na 1985r. Jeszcze większe zamieszanie wprowadza przygotowana do użycia (naklejenia)
odręcznie wykonana etykieta, m.in. z datą : nagrania - 1975 (miałby wtedy 16 lat), wydania - 1987.







W roku 2010 Lysergic Sound Distributors wydał kompilacje nagrań artysty : Vulcan - "Meet Your Ghost".
Podwójny album zawiera w całości opisaną płytę plus nagrania wcześniej niepublikowane.







Podsumowaniem całego zamieszania niech będzie jeden utwór, który w wymienionych wydawnictwach
występuje pod trzema różnymi tytułami, w kolejności : "Meet Your Ghost" - "Title Track" - "To Be Continued". Odchodząc już od kwestii czysto technicznych, należy stwierdzić, iż mamy do czynienia z dobrym (momentami bardzo dobrym) albumem, godnym tego aby zadedykować go Jimi Hendrix (jak to
wynika z opisu na okładce). Szkoda tylko,że "domowe" warunki nagraniowe-produkcyjne miały istotny
wpływ na jakość nagrań co w dużym stopniu rzutuje na ogólną ocenę wartości artystycznej całego albumu.
Lyle Steece, podobno pod koniec grudnia 1980r. zrezygnował z dalszych występów gdy dotarła do niego
informacja o zabójstwie jego drugiego idola - Johna Lennona.


Vulcan (US) - "Meet Your Ghost" 1978, 1980  (1981, Private Press - North Star Productions,
ST 38456, US)


1A   Prelude
2A   High C'
3A   Lightning
4A   Noname
5A   Count On Us Next Time
1B   One Nighter
2B   Untitled Instrumental   /   Continued
3B   Meet Your Ghost
4B   The End


Lyle Steece   -   vocals, guitar
Bob Hoxeng   -   bass   (Side A)


http://www.dailymotion.com/video/x46nu40_vulcan-high-c-1978_music 
http://www.dailymotion.com/video/x46nu59_vulcan-lightning-1978_music 
   




piątek, 22 kwietnia 2016

Mammoth (US) - "Mammoth" (1981, Southern Rock)

Mammoth (US) - Mammoth (1981, Southern Rock)



Mammoth - lokalna formacja z DeLand (Florida, US), swój jedyny album nagrała w małym studiu - Relayer
Studios w DeLand, własnym nakładem sił : Bill Abell - vocals, rhythm guitar, Buzz Fetters - vocals, lead
guitar, Ron Herman - vocals, drums, percussion (pochodził z Jefferson w Ohio), Joey Costa - vocals, bass
(wychowany w Wadsworth w Ohio, ur.26 listopada 1951r., członek szeregu lokalnych grup : Hemby,
Hot City - z singlem "Leaving" / "I Believe In My Life" z 1971r. - później przekształcona w Fantasia, w latach późniejszych - Cat Food, Buckets And Strings, Jebras Paradise, Magnatar - aktualnie), oraz z
wydatną pomocą kolegi - Allen Porterfield  (pochodził z Bethpage, NY, studiował informatykę w Daytona
Beach Community College, a później elektronikę na Cleveland Institute Of  Electronics). Album - "Mammoth", jako private press ukazał się w 1981r. na etykiecie - RNA Records, DeLand (nr kat. RNA-M-52281). W 1982r. grupa wystąpiła w The American Room - DeLand.








Mammoth (US) - "Mammoth" (1981, Private Press - RNA Records, RNA-M-52281, US)


1A   Change The Run
2A   Put Down Blues
3A   Southern Sounds
4A   Thinkin' Bout You
5A   All Be Gone
1B   Outlaw
2B   Tell You
3B   Take This Time
4B   R.R.A.N


Bill Abell   -   vocals, rhythm guitar
Buzz Fetters   -   vocals, lead guitar
Ron Herman   -   vocals, drums, percussion
Joey Costa   -   vocals, bass

Producer   -   Bill Abell i Ron Herman
Engineer   -   Joey Costa i Allen Porterfield


http://www.dailymotion.com/video/x4675ep_mammoth-change-the-run-1981_music 
  


czwartek, 21 kwietnia 2016

The New Mix (US) - "New Mix" (1968, Psych Rock)

The New Mix (US) - New Mix (1968, Psych Rock)



Początki zespołu sięgają roku 1966, kiedy to powstała formacja The Eighteenth Edition (The 18th Edition)
w Statesville (North Carolina, US) założona przez byłych muzyków działającej od 1957r. w Charlotte, NC
grupy - The Catalinas : gitarzysta Tommy Garner, klawiszowiec John Barker, perkusista Rob Thorne (ur.
w 1944r., pierwszy profesjonalny występ zaliczył w wieku 12 lat, od 1960r. w formacji The Catalinas,
pod koniec lat 70-tych członek grupy The Spongetones z Charlotte) - do spółki z gitarzystą, wokalistą,
kompozytorem - Dave Brown, na początku lat 70-tych założył w Charlotte zespół Jeremiah, który z czasem
przemianował na David Brown And Jeremiach - w latach 1971-72 zespół wydał dwa albumy : "Jeremiah"
z 1971r. i "I Want To Be With You" w 1972r., zmarł kilka lat temu). W niedługim czasie doszło do zmian.
Odeszli : Tommy Garner i John Barker, a na ich miejsce w zespole pojawili się : basista Karl Jarvi  ( "wszedł"
na końcówkę działalności krótko istniejącej - od lata 1965 do 1966r. - formacji The Barons i był w niej
do czasu rozwiązania w 1966r. kiedy to część jej członków zasiliła lokalną formację The Paragons - pierwotnie znaną jako The Pagans, później - ok.1970r. na krótko związany z grupą T.C. Atlantic - formacja
najprawdopodobniej nie mająca nic wspólnego z zespołem o takiej samej nazwie z Minnesota, w dalszej
kolejności, m.in. wspomógł kolegę - Dave Brown - występując w Jeremiah) i klawiszowiec Henry Steele
(później członek formacji The Good The Bad And The Ugly - w zapisie skrótowym - The GBU, grupa
działała pod koniec lat 60-tych w Charlotte). W 1967r. grupa The 18th Edition nagrała singla :
- "When You Love Someone"  /  "143rd Street Please Driver" - wydanego przez Panther Records (nr kat.355).








W ramach akcji promocyjnej zespół zaliczył występ w programie telewizyjnym (WB TV Studios) Village
Square pod koniec 1967r., a podsumowaniem był występ w The Grace Park Recreation Center w
Statesville w połowie lutego 1968r. Mniej więcej w tym czasie grupa zmieniła nazwę na The New Mix.
Pomijając walory czysto muzyczne (które na pewno zespół posiadał), mieli sporo szczęścia będąc jedną
z nielicznych lokalnych grup obszaru Charlotte, której udało się nagrać i wydać płytę. Album "New Mix"
został wydany w 1968r. przez wytwórnię United Artists Records (UAS - 6678, US).







Niedługo po wydaniu płyty grupa została rozwiązana. Wszyscy, z lepszym lub gorszym skutkiem kontynuowali kariery muzyczne.


The New Mix (US) - "New Mix"  (1968, United Artists Records, UAS - 6678, US)


1A   While We Waited
2A   Ursula
3A   The Man
4A   Nothing Matters More
5A   The New Harpoon Song
1B   Ever Brighter
2B   Get Me Out
3B   Sun Down
4B   Doorway To An Open Light
5B   Follow Me


Dave Brown   -   vocals, lead guitar
Karl Jarvi   -   bass
Henry Steele   -   keyboards
Rob Thorne   -   drums, percussion


http://www.dailymotion.com/video/x45zwg9_the-new-mix-while-we-waited-1968_music 
  

środa, 20 kwietnia 2016

The Search Party (US) - "Montgomery Chapel" (1969, Christian Psych Folk / Rock)

The Search Party (US) - Montgomery Chapel  (1969, Christian Psych Folk / Rock)



Muzyczna pasja Pastora Nicholas Freund (Thomas "Nick" Freund) na trwale zapisała się na kalifornijskiej scenie muzycznej Xian Acid Folk Rock. Urodzony 26 listopada 1933r. w stanie Wisconsin, będąc już
dojrzałą osobą, na początku lat 60-tych przeniósł się do Kalifornii gdzie od 1961 do 1968r. był wykładowcą
na Saint Pius X Seminary w Galt, CA (niedaleko Sacramento). Tam w ramach projektu muzycznego o
nazwie - St. Pius X Seminary Choir zrealizował w latach 1967-1968 dwie płyty (bardzo cenione, drogie i
ultra rzadkie wydawnictwa), wydane przez małą wytwórnię - Century Records w Sacramento (1969 -
Madison, WI) :
- "Sing To The Lord A New Song"  (1967, Century, 26190, US),
- "Each One Heard In His Own Language About The Marvels Of God"  (1968, Century, 30441, US).
Kolejnym wyzwaniem był projekt o nazwie - The Search Party. Składał się z muzyków byłej lokalnej
formacji The Rejects z wczesnych lat 60-tych (później pod nazwą Mother Cabrini Jug Band i Put Return Team) : gitarzysta Pete Apps (wł. Gordon "Pete" Apps, wcześniej wspomógł wokalnie i na gitarze projekt
St. Pius X Seminary Choir), basista  James (Jim) Carvalho (student Saint Pius X Seminary - rocznik 1966),
perkusista Tim King, oraz wokalista (o wspaniałej barwie głosu) Joanie Goff  (obecnie Joan Goff Nelson,
zaczynała w chórze szkoły średniej w Sacramento). Grupa "zaliczyła" jeden występ, a pod koniec 1968r.
nagrała album w Theological Seminary's - Montgomery Chapel w San Francisco. Płyta - "Montgomery
Chapel" została wydana na początku 1969r. (nakład 600 egz. - obecnie, oryginalne wydawnictwo jest
bardzo cenną pozycją kolekcjonerską, bardzo rzadka pozycja na giełdach płytowych o wartości w granicach 2000 dolarów) przez Century Records.








Niedługo po nagraniu albumu Pastor Nicholas Freund powrócił w rodzinne strony, został dyrektorem
Mount St. Paul College w Waukesha, WI. Później, od połowy lat 70-tych przez prawie 20 lat (do roku
1998) był redaktorem muzycznym World Library Publications. Zmarł 13 września 2009r. w Domu Opieki
w Sturgeon Bay (Wisconsin).


The Search Party (US) - "Montgomery Chapel"  (1969, Century Records, 32013, US)


1A   Speak To Me
2A   Renee Child
3A   Melayna
4A   When He Calls
5A   So Many Things Have Got Me Down
1B   You And I
2B   All But This
3B   Poem By George Hall
4B   The Decidedly Short Epic Of Mr. Alvira
5B   The News Is You


Rev. Nicholas Freund   -   organ, rhythm guitar
Joanie Goff   -   vocals, guitar
Pete Apps   -   lead guitar, vocals
Jim Carvalho   -   bass, guitar, vocals, harmony
Tim King   -   drums

Produced   -   Rev, Nicholas Freund


http://www.dailymotion.com/video/x45rjoj_the-search-party-the-news-is-you-1969_music 
  


wtorek, 19 kwietnia 2016

Ultra (US) - "Ultra" 1975-1977 (released in 2000, only CD, Hard / Heavy Rock, Southern Rock)

Ultra (US) - Ultra 1975-1977  (released in 2000, only CD, Hard / Heavy Rock, Southern Rock)



Grupa założona u schyłku lata 1974r. w San Antonio (Texas, US) przez byłych członków lokalnej formacji
Homer : Galen Niles (gitarzysta z San Antonio, wcześniej członek grup : The Argyles, The Outcasts - lata
1967-68, The Pipelines, Homer) i wokalista Don Evans (z Ohio, w drugiej połowie lat 60-tych przeniósł się
do San Antonio gdzie przez około 2 lata był członkiem grupy The Sugar Bears Blues Band, następnie
od 1968r. przez 3 lata w formacji The Water Brothers, by w końcu trafić na schyłek działalności grupy Homer) oraz trzech lokalnych muzyków : gitarzysta Larry McGuffin  (zaczynał w liceum w grupie Eastern Fleet, następnie w Magic i Maxine Gas, a później Emerald i Overload), perkusista Tom Schleuning i
basista Scott Stephens  (będąc z liceum grali razem w grupie Iron Rock, a później na studiach w formacji
Jury). Zespół generalnie skupiał się na występach w lokalnych salach koncertowych, niewiele grał w klubach. Mógł pochwalić się wspólnymi występami  - otwarcie koncertów, m.in. : Alvin Lee, Jack Diamond,
Pat Travers, Blackfoot, Be Bop Deluxe, a w styczniu 1978r. Sex Pistols - na koncercie Randy's Rodeo w
San Antonio. Pomimo tego, a także dużej (lokalnej) popularności grupa bezskutecznie usiłowała uzyskać
kontrakt płytowy. Dokonała nawet nagrań  w 1976 lub 1977r. w United Audio Recording Studios w San
Antonio pod okiem  właściciela tej wytwórni, a zarazem inżyniera dźwięku - Robert (Bob) Bruce. Powstał
z tego jednostronicowy album promocyjny o nakładzie podobno 100 egzemplarzy wydany w surowej
oprawie. Zawierał pięć utworów : 1A - Battery, 2A - Ten Years Since, 3A - Android, 4A - Black Lamp,
White Fight, 5A - Windjammer.








Brak dalszych perspektyw, a także zmiana trendów muzycznych na światowych rynkach muzycznych
(styl disco) spowodowały decyzję o rozwiązaniu zespołu - rok 1978.
Ponad 20 lat później wytwórnia Monster Records z San Antonio postanowiła wskrzesić ich muzykę, wydając w roku 2000 na CD zbiór nagrań zespołu z okresu 1975-1977 - "Ultra" (2000, Monster Records, MCD 012).







Ultra (US) - "Ultra" 1975-1977  (2000, Monster Records, MCD 012)


1    Mutants
2    Android
3    Battery
4    Ten Years Since
5    Lamp Black, White Fight
6    Windjammer
7    Diggin' Deep
8    Circe
9    Seasons Pass
10  City On Ice
11  The Desert
12  Souled There With Care
13  Man On The Street
14  Get Away
15  Compass
16  Hot-N-Cold


Galen Niles   -   guitars
Larry McGuffin   -   guitars
Don Evans   -   vocals
Tom Schleuning   -   drums
Scott Stephens   -   bass


http://www.dailymotion.com/video/x45hoor_ultra-androit-1975-1977_music 
   



poniedziałek, 18 kwietnia 2016

Ungava (Canada) - "Ungava" (1977, Prog Jazz / Rock)

Ungava (Canada) - Ungava  (1977, Prog Jazz / Rock)



Grupa z prowincji Quebec (przypuszczalnie z regionu Charlevoix) z prawie dziesięcioletnią historią
(powstała z końcem lat 60-tych, zakończyła działalność w roku 1978). Na przestrzeni  tego okresu,
w zespole występowali (w różnym okresie czasu) : perkusista, wokalista - Jacques Marois, basista - Richard Fortin, Martin Perron - piano, basista - Jacques Aubé, Marie Dépatie - piano, chórek (wł.
Marie Hamel, ur. w 1952r. w Cap Rouge, Quebec City, znana także pod nazwiskiem Marie Philippe).
Ponadto, grupa (mniej lub bardziej związanych z zespołem) muzyków : saksofonista, flecista - Maurice
Bouchard, klawiszowiec - Michael Gosselin, gitarzysta - Serge Jacques, basista - André Bernier, Maurice
Boyer - harmonijka. Na pewno momentem przełomowym było dołączenie do zespołu w roku 1974
świetnego gitarzysty (kompozytora) - André Devito (DeVito), opromienionego lokalną sławą  zespołu
Le Clan 91  (grupa z Quebec City, powstała w 1964, wydała dwa nagrania na singlu w 1968r., istniała do początku lat 70-tych). Oprócz personalnych zawirowań, także od strony muzycznej grupa ewaluowała :
od bluesowych improwizacji, aż po fuzje jazzu z rockiem z progresywnym podłożem. Ostatecznie skład
grupy (stali członkowie) stał się stabilny - trio : Jacques Marois, Richard Fortin i André Devito.








W 1977r. grupa wydała swój jedyny album, nagrany z pomocą kolegów : Martin Perron i Maurice
Bouchard w Studio Mobile Filtroson w Saint-Féréol, QC - pod okiem Guy Charbonneau  (inżynier
dźwięku, producent, właściciel powstałego w 1973r. The Le Mobile Recording Studios w Montrealu).
Album "Ungava" ukazał się na etykiecie Trente-Six Records (36 Records, FH 36-004, Canada).







Ungava (Canada) - "Ungava"  (1977, 36 Records, FH 36-004, Canada)


1A   Hors D' Eden
2A   Gorgo
3A   Les Oiseaux Lumineux
4A   Boreal
5A   Coyotte
1B   Tete De Roc
2B   Calcium
3B   Envol


Jacques Marois   -   percussion, lead vocals
André Devito   -   guitars
Richard Fortin   -   bass, vocals  

Martin Perron   -   keyboards
Maurice Bouchard   -   saxophone, flute


http://www.dailymotion.com/video/x458h0w_ungava-calcium-1977_music 
http://www.dailymotion.com/video/x458gxh_ungava-tete-de-roc-1977_music 
 


   

  

niedziela, 17 kwietnia 2016

The $27 Snap On Face (US) - "Heterodyne State Hospital" (1977, Garage / Psych Rock)

The $27 Snap On Face (US) - Heterodyne State Hospital  (1977, Garage / Psych Rock)



Grupa z obszaru Sonoma County (California - Santa Rosa, Sebastopol, US), powstała na początku lat
70-tych. W okresie prawie dziesięcioletniej kariery (1971-1979) zespół miał stabilny skład : założyciele -
gitarzysta Bob O'Connor (z dodatkiem "$" - od wzoru jego gitary, zaprojektowanej i wykonanej przez
znajomego) z Santa Rosa, wokalista David Petri (ur. w 1952r.) z Sebastopol - oraz : gitarzysta Jim Doherty
(zmarły w 1993r.), basista Steve Nelson  z Sebastopol, perkusista Ron Ingalsbe (ur.19 lipca 1951r. , zm.
08 sierpień 2009r.), klawiszowiec Frank Walburg z Santa Rosa (odszedł wcześniej, jeszcze przed wydaniem
płyty). Zespół, w osobie Bob O'Connor (producent, a także odpowiedzialny za dystrybucję) założył własną etykietę - Heterodyne Record Co. W 1975r. grupa wydała singla :
- "Let's Have An Affair" / "Kicking Around" (Heterodyne Records, 0001, 1975, US).
U schyłku działalności, wykorzystując nagrania dokonane (wcześniej) w różnych miejscach :
- Sonoma State Hospital,
- Different Four, San Francisco,
- Freeway Recordings, Oakland, CA,
- Heliport Studios, Sausalito, CA,
grupa wydała (nakład 1000 kopii) własnym sumptem album - "Heterodyne State Hospital" (1977,
Private Press - Heterodyne Records, 0001-002-00001, US).








Podobno, Bob O'Connor miał w planach nagrania drugiego albumu, ale nic z tego nie wyszło. Początkiem końca było odejście Steve Nelson, a formalnie grupa przestała istnieć na koniec dekady lat 70-tych.


The $27 Snap On The Face (US) - "Heterodyne State Hospital" (1977, Heterodyne Records,
0001-002-00001, US)


1Y   Tie Your Boots Tight
2Y   Turn To Glass
3Y   The Decadents
4Y   Two Timer
5Y   I Guess I Must Look The Type
1Z   Let's Have An Affair
2Z   Kicking Around
3Z   Sally Hitched A Ride
4Z   Mr. John
5Z   Sleeping In A Technical Bed


Bob O'Connor   -   guitars, vocals, accordian (4Z), organ (5Z)
David Petri   -   vocals, percussion, harmonica (1Z, 4Z)
Jim Doherty   -   guitars
Steve Nelson   -   bass, vocals
Ron Ingalsbe   -   drums
Frank Walburg   -   organ (3Z), moog (4Z)

Produced and Arranged - $27 Snap On The Face


http://www.dailymotion.com/video/x44wfo0_27-snap-on-the-face-turn-to-glass-1977_music 
http://www.dailymotion.com/video/x44wga3_27-snap-on-the-face-sleeping-in-a-technical-bed-1977_music